İnsan bu dünyada bir mum gibidir. Bir mum üretilir, satılır, yakılır, kılıfını eritir ve son olarak yanıp kül olur.İnsan ise anne karnında oluşur, doğar, büyür, birçok şey öğrenip hayata açılır, yaşlanır ve dünya hayatı son bulur. Bakın ne kadar da benzer çünkü bir mum bile insandan esinlenerek yapılmıştır. Bunun nedeni ise tüm insanların düşünce sınırı budur.
Doğum: Yaşamın bilinçli ama hatırlanmayan bölümüdür. Ancak hayatın çocukluk bölümünden sonra bence en iyi bölümüdür.Keşke hatırlayabilsek.
Büyüme gelişme (çocukluk): Daha önce de söylediğim gibi hayatın en tatlı ve mutlu günleri bu zamanlarda geçer ancak çocuklar hep büyümenin peşindedir.
Büyüme gelişme (gençlik): Birçok insanın hayatın parçalarını birleştirmeye zorlandıkları bir zaman dilimidir.Bu zaman diliminde artık yavaş yavaş küçük bir çocuk olmak isterler. Ama artık çok geçtir. Çocukluğumu keşke dolu dolu yaşasaydım durumu burada ve yaşlılıkt
a görülür.
Yaşlılık: Az önce okuduğunuz bölüm gibi keşkeler başlar ancak bir süre sonra anlarlar ki yaşlılık da hayatın bir bölümü. Bunun üzerine hayatı daha dolu dolu daha renkli yaşamaya başlarlar.
Ölüm: Ne olduğu bilinmeyen bir zaman dilimidir, dünya hayatının sonu olarak adlandırılır.
Siz siz olun hayatınızı dolu dolu mutlu bir şekilde yaşayın.
Hayatın bazı gerçekleri vardır. Her gün mutlu geçecek diye bir şey yok! Mesela bu çok acı bir gerçek. Ölümü herkes merak eder durur. Bu farklı bir gerçektir. Eda Demir’in bunlarla alakalı bir şiiri vardır;
Yüreğimde bir isyan ateşi yaniyordu
Haykirsam duyulacakti semadan
Hayat
Ey hayat
Cok sordum sana
Nedir senin benden alamadigin
Ne istersin benden
Yetmez mi bunca sinav
Nereye kadar bu çileli yolculuk
Birakip ardima her şeyi
Kaçtım
Kaçtım baska diyarlara
Bu şiirde dikkatimi çeken önemli bir şey ise sınavlardı. Burada okuldaki sınavlara yakınmasa da ( olsa güzel olurdu ) hayatın sınavına yakınıyor. Hayatın sınavı nedir? Hayatın sınavı değil de hayat sınavdır. Çeşit çeşit sınavları vardır bu hayatın. Örneğin; nefis veya sinir bunlar sınav konularıdır.
Nefis; bir şeyi canın çok istese de yapmamaktır.
Örneğin; sigara içmek veya oruç tutmak.
Sinir ise her şeye zarar verir bu nedenle uzak durulmaya çalışılır.