Yılbaşına yaklaşık 2 hafta vardı. Benim ise bu yıldan umutlarım fazlaydı o yüzden büyük bir heyecanla, 2 hafta öncesinden yılbaşı hazırlıklarına başlamıştım. Evimize alacağım dekorasyonların bir listesini yapmıştım: yapay bir çam ağacı, ışıklandırmalar ve ekstra süsler.
Yılbaşı zamanı gelince içimi değişik duygular kaplıyor çünkü bütün aile bireyleri bir araya gelip öyle kutlama yaparız. Bende ailecek yapılan aktiviteleri daha çok seven biri olduğum için yılbaşı benim için en iyi günlerden biri oluyor.
Zaman çok çabuk geçmeye başlamıştı, şimdiden 1 hafta gitmişti bile eve elimden geldiği kadar süslemeye çalıştım. Aynı zamanda annem ve kardeşlerim de bana çok yardımcı oldular. Fakat birkaç şeyin hala eksik olduğunu hissedebiliyordum. Tabii ya eksik olan şey dışarıdaki kardı. Umarım o zamana kadar kar yağar çünkü yapılması en zevkli şeylerden biride kartopu savaşı oluyor.
Yeni yılda olan hayallerim ise beni daha heyecanlı yapıyordu. Çünkü hem yeni yılın insanlara yeni bir şans olduğuna inanıyorum. Bu fırsat ise her zaman elinize geçmeyebilir. Umarım hayalimdeki okulu kazanabilirim çocukluğumdan beri hayalini kurduğum okulu kazanmam gerek ve bu sene o sene olacak yaz tatilinin başında hayallerimi gerçekleştirmeye çalışacağım.
Yılbaşı zamanı geldi çattı. Bütün aile bireyleri ile aynı evde toplandık sıcak bir karşılama ve sohbetten sonra yemek masasına oturduk ve amcamın yılbaşı için özel olarak hazırlandığı hindiyi hep beraber yedikten sonra kuzenlerimle eğlenceli olabileceğini düşündüğüm bir kutu oyunu oynadık ve onlarında sevdiğini düşüyorum.
Senede sadece neredeyse bir kere buluşabileceğimiz için elimizden geldiğince fazla şey yapmalıydık ve ben kuzenlerini çok seven biriyimdir. Elimden geldiğince herkesle ilgilendikten sonra onlarla vakit geçirdim.
Daha sonrasında yeni yıla girmeye son 15 dk kala herkes televizyonun başında toplanmıştı çünkü bu an en eğlenceli an oluyordu. Yeni yıla girmeye saniyeler kalmıştı. 5..4..3..2..1. Tam o anda etraf bir sessizliğe büründü. Ne olduğunu tam olarak anlayamamıştım. Etrafımdaki herkes kaybolmuştu, nasıl olur anlamıyorum daha 5 saniye önce benle birliktelerdi. Sanki bir şey onları alıp bir yere götürmüş gibiydi. Birkaç dakika seslendikten sonra kimseden ses gelmedi. O an ne yapacağımı çok şaşırmıştım. Üstüne üstlük birde elektriklerde gitmişti.
Oturup kaybolan herkesi düşünmeye başladım. Bir anda herkes ile geçirdiğim so anlarım geldi ve ağlamaya başladım. Sonra arkamdan bir ses yükselmeye başladı ‘İyiki Doğdun.’ O an ağlamamı durduramadım çünkü çok korkmuştum. Daha sonrasında beni sakinleştirdiler ve aklıma benim doğum günümün aslında yılbaşına denk geldiğini hatırladım. Aslında çok mutlu olmuştum, ama kızgınlığımda gizleyemedim. Çünkü en korktuğum şeylerden biri aile bireylerinden birini kaybetmek olur. Heleki yeni yıldan bu kadar şey beklediğim zaman.
Sonrasında ise hediyelerimi açıp evdek yeni yıl eğlencesine devam ettik.