Doğruluk

Bir varmış bir yokmuş, kıvırcık saçlı bir çocuk varmış. Bir gün, çocuk matematik sınavından yüz üzerinden yirmi beş almıştı. Bir sorun varmış, çocuk bir türlü yalan söyleyemiyormuş. Ne kadar çabalasa bile bir türlü olmuyormuş. Çocuk düşünmeye başlamış, annesine nasıl söyleyecekmiş bunu. Bir gün, çocuğun en sevdiği arkadaşıyla teneffüste gezerken arkadaşı ona “Sana bir sır söyleyim mi?”demiş. Çocuk kulağını yaklaştırmış arkadaşına ve dinlemiş, ve arkadaşı demiş ki “Ben de hiç yalan söyleyemiyorum.” Çocuk şok içinde “Ne! Nasıl?” diye bağırdı. Çocuk duydukları şeye inanamadı. Artık yalnız değildi çocuk. Çocuk “Peki bana bir konuda yardım eder misin? Ben matematik sınavından yüz üzerinden 25 aldım ve nasıl anneme söyleyeceğimi bilmiyorum.” Arkadaşı direkt dürüst olmasını söyledi ve kendin ol demişti. Çocuk “Bu tavsiyeyi dikkate alacağım.”dedi. Çocuk o gün annesinin karşısına çıkıp derin bir nefes aldı “Anne, lütfen kızma ama ben matematik sınavımdan yüz üzerinden yirmi beş aldım.” diye utançla söyledi. Annesi şöyle cevapladı “Oğlum ben seni hiç dövdüm mü kötü sınav sonucu alınca? Diğer sınavda daha güzel sınav sonucu alırsın.” dedi. Çocuk annesine şok içinde bakıyordu. Annesi “Neye bakıyorsun?” dedi. Çocuk hiçbir şey söylemeden hâlâ şok içinde odasına doğru yola koyuldu.