Çevre çok büyüleyici bir yerdir. Akan dereyle birleşen yemyeşil çimenler adeta yaşam sevgisi aşılarlar. Gökyüzünün maviliği…
Bana kalırsa çevreyi kirletmenin nasıl bir şey olduğunu ancak empati kurabilirseniz algılayabilirsiniz. O çimenlerdeki yeşilliği ya da gökyüzünün maviliğini görmekle kalmayıp hissedebilirseniz doğaya yardım edebilirsiniz. Size deli gibi geldim değil mi? Belki size çevre etkinliklerindeki renklerin bende uyandırdığı duyguları anlatırsam beni daha iyi anlayabilirsiniz.
Böyle etkinliklerde genelde mavi ve yeşil renkleri vurgulanıyor. Gökyüzünün mavisi hayal etmeyi seven biri olarak bana sonsuzluğu hissettiriyor. Nasıl diye merak ediyorsunuz değil mi? Şöyle düşünün olduğunuz terden gökyüzüne bakın hepsini görebiliyor musunuz? Uzaya çıksanız bile bir kısmını yine göremeyeceksiniz çünkü arkasını göremiyorsunuz. Mavi renginden nerelere geldim.
Yeşil reni benim için mavi renginden çok daha farklı olduğunu kabul etmem gerek. Yeşil renginin o kadar fazla tonu var ki… Mavi renginin de çok fazla tonu var, dediğinizi duyar gibiyim. Ama mavi renginin her tonu bana farkı bir hissettirmiyor. Şöyle düşünün uzaylılar bizim hayalimizde yeşil şeyler değil mi? Bu renkle ağaçların yapraklarındaki yeşil size aynı hissi mi yaratıyor? Eğer hayırsa ben garibim çünkü ağaçlardaki yeşil bir doğallığı simgelerken uzaylılara kesinlikle doğal olmyana bir şeyi simgeliyor. Daha derine inmem gerekirse ağaçlardaki yaprakların o koyu yeşil rengi çok effortsuz bir harika gibi gözüküyor.
Sizce haklı mıyım? Yoksa garip miyim?