İnsanlık, benim sağlıklı hâlimi hiç görmedi ve bu gidişle görecek gibi de durmuyor. Şu dünyaya bir bakın! Denizler mikro plastiklerle, ormanlar cam şişelerle, atmosfer ise azot ve karbon monoksitle dolu. En kötüsü, insanlar bunların farkına bile varmıyor ve dünyayı bir çöplüğe dönüştürüyorlar. Neyse ki teknoloji ve eğitim imkânları arttı, bu yüzden yeni neslin doğayı kurtarması mümkün gibi görünüyor.
Fakat çoğu insan, “Benim yere attığım bir çöpten dünyaya hiçbir şey olmaz.” diye düşünüyor. Ancak herkes böyle düşündüğünde küresel sorunlar ortaya çıkıyor. Bazı insanlar plastiklerle ilgili birçok eğitim alıyor fakat öğrendiklerini hayatlarına aktarmıyorlar. Neredeyse her ay ormandaki cam şişeler yüzünden yangınlar çıkıyor. Okyanuslar, çöpler yüzünden içindeki canlıları kaybediyor. Doğanın sonu her an gelebilir, ama sadece pet şişe kullanmayı bırakmak bile doğayı kurtarmaya yardımcı olabilir.
Doğadaki kötülükler ve iyilikler sonsuzdur. Kötülükleri sonlandırırsak iyilikler artar. Bunu yapmak zor görünse de insanlık güçlerini birleştirirse çoğu kötülüğü ortadan kaldırabiliriz.