Ey İnsanoğlu,
Elim açıldı, yazıyorum sana. Merak ediyorsundur, umarım. Ben Doğa. Şaşırmışsındır tabii, sonuçta haberin yoktur benim de canlı olduğumdan. Olsa, bana böyle davranır mıydın? Yazmam gerekiyordu sana geçmişin acılarını ancak siz ilerledikçe yobazlaşıyorsunuz ve benim gördüğüm değer gitgide azalıyor. Bir gün yok olursam eğer anlarsın kıymetimi. Merak etme; ben o kadar acımasız değilimdir, severim seni varoluşundan beri ben bakarım sana.
Belki sevmezsin beni, üstüme dev betonlar döküp kazılar yaparsın; ancak benim hakkım vardır, senin atalarına kızamam elbet. Ancak sitemliyim sana, bozuyorsun güzelliğimi. Sakın deme bana “Ben olmasam kime güzel gözükeceksin, be Doğa.” Vallahi küserim sana. Yok mu dünyada hayvanlar? Onlarla geçinirim, böyle yapmazlar en azından bana.
Umudum var senden, pişman etme beni. Düzeliver gelecekte, yaşayalım el ele. Ancak böyle yaparsan, fosil yakıtları bana salarsan, ben şifayı kaparım, seni de tek başına ortalıkta bırakırım.
Hâlâ seviyorum seni, üzülme. Hemen hizmet ediyorum, sonuçta sana bir bağımız var galiba. Düşme sakın şüpheye, ben severim seni, sen bana iyi baktığında.