Sevgili İnsanlık,
Ben Doğa. Sizi var eden, büyüten, besleyen, yuvanız olan ben… Uzun zamandır size söylemek istediğim şeyler var. Artık dinlemenin zamanı geldi.
Bir zamanlar ne güzeldi, değil mi? Berrak nehirlerimde yüzdünüz, yemyeşil ormanlarımda yürüdünüz, temiz havamla nefes aldınız. Size sunduğum tüm güzelliklerle dostça bir yaşam sürdünüz. Ancak zamanla değiştik. Siz büyüdükçe beni unuttunuz. Oysa ben hep aynıydım; cömert, sabırlı ve sevgi dolu.
Bugün bakıyorum da, çok şey değişmiş. Nehirlerim kirleniyor, ormanlarım kesiliyor, hayvanlarım yuvasız kalıyor. Fabrikalarınızın dumanı gökyüzümü karartıyor. Topraklarım beton yığınlarına dönüşüyor. Canım acıyor, insanlar! Size sunduğum güzellikleri yok ederken, aslında kendinize zarar verdiğinizi görmüyor musunuz?
Ama hâlâ umut var. Eğer isterseniz, her şey düzelebilir. Yarını kurtarmak sizin elinizde. Yeniden dost olabiliriz. Suyu temiz tutun, ağaçları koruyun, hayvanlara yaşam hakkı tanıyın. Beni sevdiğinizi bana gösterin. Göreceksiniz ki ben de size şefkatle kucak açacağım.
Unutmayın, siz beni korudukça, ben de sizi yaşatacağım. Gelecek, hepimizin elinde şekillenecek.
Sevgiyle
Doğa