Sevgili İnsanlar,
Ben doğa… Sessizliğimde fırtınalar saklı, rüzgarımda şarkılar gizli… Yüzyıllardır size hayat verdim, nefes oldum, su oldum, toprak oldum. Ama siz, bana nasıl davrandınız?
Geçmişimde berrak nehirler, uçsuz bucaksız ormanlar ve özgürce dolaşan hayvanlar vardı. Gökyüzüm maviydi, denizlerim şeffaf, topraklarım bereketliydi. Ama zamanla değişmeye başladınız. Ağaçlarımı kestiniz, sularımı kirlettiniz, toprağımı zehirlediniz. Bana verdiğiniz zarar, size de döndü. Soluduğunuz hava ağırlaştı, içtiğiniz su kirlendi, yürüdüğünüz toprak zayıfladı.
Bugün acılar içindeyim. Kuruyan göller, kaybolan türler, dengesizleşen iklim… Hepsi benim haykırışım. Artık sesimi duymanız gerekiyor. Size hayat veren ben, şimdi sizden yardım istiyorum.
Ama hâlâ umutluyum. Eğer bana kulak verirseniz, eğer beni korumaya karar verirseniz, birlikte iyileşebiliriz. Ağaç dikin, suyu koruyun, atıklarınızı azaltın, doğaya zarar vermeyen bir yaşam sürün. Çünkü ben iyileşirsem, siz de iyileşirsiniz.
Unutmayın, ben sizin yuvanızım. Bana nasıl davranırsanız, geleceğiniz de öyle şekillenecek. Şimdi seçim sizin…
Sevgiyle…
Doğa