Bir masal anlatıcısı eski Yunanlıların iki beynimiz olduğunu söylediklerini anlatmıştı . Birisi mantığımız diğeri, kalbimizmiş. Mantık yani akıl sürekli sınır koyarmış. Kalp ise, sınırları yok eder, yapabileceğini sandığı bir sürü hayal kurarmış.Bende bu cümleden yola çıkarak şunu söylemek iştiyorum. Mesela, bir çocuk şişede yaşayabileceğine inanıyor diyelim bunu hayal ediyor bu onun gerçeğidir. Diğeri bunun mantığa uymadığını düşünüyor bunun delilik olduğunu savunuyor.
Böyle olduğunda birinin deliliği diğerinin gerçekliği olmaz mı?
(Visited 66 times, 1 visits today)