Hayatımın son 1 senesi geride bıraktığım diğer senelerden çok farklıydı. Tabii ki, her geçen yıl biraz daha büyüyor ve bir şeylerin farkına varıyoruz ama son sene pandemiden dolayı hayatımın neredeyse her noktası değişti. Genelde konuşurken hep karantinanın kötü yönlerinden bahsederiz, halbuki bence insanlardan uzak kalmanın hayatımız için iyi etkileri de oldu, en azından benim hayatım için oldu diyebilirim.
Öncelikle evet, yalnız kalmak başlarda beni çok kötü etkiliyordu ve içinden çıkılmaz bir duruma düşmüş gibi hissediyordum. Bir süre sonra sabah kalkmak, kahvaltı yapıp online derslere katılmak, ödev yapmak ve uyumak gibi aktiviteler bana işkence gibi geliyordu. Monoton hayattan çok sıkılmıştım ve eski hayatıma bir an önce geri dönmek istiyordum. Hatta bazı günler rüyamda maskesiz bir şekilde kalabalıkta dolaştığımı görüyor ve uyanınca kendimi daha da kötü hissediyordum. Ama daha sonra bu duruma alışmam gerektiğini farkettim. Geçici bir pandemiyle uğraşıyor olsak bile uzunca bir süre geçmeyeceği artık belli olmuştu. Bunu anlamam ve durumu kabullenmem biraz uzun sürdü ama olayı kavradıktan sonraki süreç benim için çok verimli geçmeye başladı.
İlk başta hareketsiz kaldığımı fark ederek her ne kadar nefret etsem de spora başlamaya karar verdim. Spor yapmaya çalıştığım ilk günler gerçekten çok zorlanıyordum ve birçok kez bırakmaya karar verdim ama her seferinde kendimi biraz daha zorladım. Bir süre sonra artık sporsuz yaşayamaz hale geldiğimi farkettim. Neredeyse her gün spor yapıyordum ve vücuduma gerekli olan hareketli yaşamı biraz da olsa sağladığım için kendimle gurur duymaya başlıyordum. Bedenim de bu çabamı yerde bırakmayarak beni ödüllendiriyordu. Çok güzel şekle girmeye başlamıştım ve fit bir vücuda sahiptim. Artık istediğimi korkmadan giyebilir ve kendimi güzel hissedebilirdim.
Karantinanın bana getirdiği artılar bu kadarıyla da kalmadı. Çok fazla yalnız geçirdiğim zaman olduğu için düşünmeye ve kendimle konuşmaya başladım. Ruhumu ve beynimi dinlemek, geçmişte yaptığım hatalarla yüzleşmek, gelecekle ilgili olumlu hayaller kurmak beni değiştirdi. Dünyanın küçücük bir yer olduğunu ve ölümün çok yakın olduğunu fark ettim. Hayatı doya doya yaşamam gerektiğini ve her günüm için şükranlık duymalı olduğumu anladım. Gelecekle ilgili daha sağlam kararlar aldım. Hayatta nelerin önemli olduğunu idrak ettim. Pandemi olmasa belki de böyle şeylerin hiç farkına varamazdım veya vardığım zaman çok geç olabilirdi. O yüzden kendimi çok şanslı hissediyorum. Daha hayata atılmadan, liseyi bitirmeden böyle bir deneyim yaşamak beni ve olaylara bakış açımı çok değiştirdi. Artık geleceğimle ilgili daha kararlı ve umut doluyum. Artık istediğim şeylerden kaçmayacağım, hiçbir şeyi ertelemeyeceğim ve sevdiklerime onları sevdiğimi her fırsatta bildireceğim. Gereksiz şeylere kalp kırmamak gerektiğini ve her yaranın sevgiyle iyileşebileceğini anladım. Az bir süre geçmesine rağmen normal hayatta belki de senelerce öğreneceğim şeyi 1 senede öğrendim. Bence asıl büyümek budur. Gelecekte beni neler bekliyor veya normal hayatıma ne zaman dönerim bilmiyorum ama karantinaya giren kızla çıkacak olan kızın çok farklı olduğundan eminim.