Sakince oturmuş çayımı yudumlarken bir yandan da kitabımı okuyordum. Okuduğum kitap 29 Ekim ile ilgiliydi, yarın 29 ekimdi ve aynı zamanda 29 ekimin 100. yılıydı ve ben çok heyecanlıydım. Hemen uyumak istiyordum, aklımda yarın gerçekleşecek kutlamalar vardı. Saat geç olmuştu, ben de yatağa doğru yöneldim. Yatağıma uzandım ve yarın hakkında hayaller kurmaya başladım. Uyumakta zorluk çekiyordum çünkü çok heyecanlıydım, sonra gözlerim kapanmaya başladı.
Kıyafetim baştan başa kana bulanmıştı,yerlerin vaziyetide çok farklı değildi.Bende bu savaşta bir kolumu ve 1 kulağımı kaybetmiştim,o an hiçbir acı hissetmiyordum.Ben siperde beklerken sol tarafımda bir bomba patladı ve onlarca asker havaya uçtu.Her yerden sesler yükselmeye başladı,az işitmeme rağmen bombanın sesi hala kulağımda yankılanıyordu.Bende o anın şokunu atlatmakta zorlanıyordum.İçimdeki korku artmıştı.Her an aynı senaryo benim başımada gelebilirdi.Her tarafımda şehit olan askerlerimize gördükçe daha da kötü olmaya başladım.Kalbim neredeyse yerinden çıkacaktı.Tam o anda bir ses işittim “ben size savaşmayı değil,ölmeyi emrediyorum” sesi duyduğumda tüylerim diken diken olmuştu.İçimdeki o tarif edilemez korku bir utanca dönüşmüştü.Ben burada ne için vardım ki,şehit olmak benim için bir gurur olmalıydı.Herkeste bir hareketlenme meydana getirmişti bu söz.Tüfeğini kavrayan sonucunu düşünmeden koşmaya başlamıştı,bende aynı şekilde koşturmaya başlamıştım.Her yan sisle kaplıydı,bir şeyler görmek epeyce zordu.Yerlerde yatan Türk ve düşman askerleri vardı.Ben koşmaya ve ateş etmeye devam ederken bacağıma bir kurşun isabet etti.Yere kapaklanmıştım,gözlerim kararıyordu.
Gözlerimi açtığımda bir hemşire ile göz göze geldim.Hemen uzandığım yerden kalktım ve neler olduğunu sordum.Savaş esnasında bayılmıştım,ama en önemlisi savaşı kazanan taraf biz olmuştuk.İçimdeki sevinç tarif edilemez bir sevinçti,belki bir kolumu ve bir kulağımı kaybetmiştim ama gelecek nesiller için özgür bir Türkiye kazanmıştım.Cumhuriyet bu yüzden benim için çok önemliydi.
Uyandığımda gördüğüm rüya çok garibime gitmişti çünkü rüyamda bana bunları anlatan kişi öz dedemdi.Kendisi ben 2 yaşımdayken hayatını kaybetmişti,onu sadece fotoğraflarda görmüştüm.Kendisi hem bir savaş gazisiydi ve kendisi aynı zamanda bir yazardı. Hikayesini kendisinden bu şekilde dinlemek benim için çok garip bir deneyimdi.İçimdeki sevinç hayli artmıştı,bugün cumhuriyetin 100. yıl dönümüydü,bu rüya ise hem günümü güzelleştirmişti hem de benim gözümde cumhuriyetin dönemi kat kat artmıştı.