Biliyorsunuz şu zamanda evcil hayvan sahibi olmak çok kolay. Tek yapmanız gereken sokağa çıkmak ya da pet shop bulmak. Ama daha da önemlisi ailenizi ikna etmek. Ben ve ablam her zaman kedi sahibi olmak istemiştik fakat anne babamız hiç bir zaman izin vermemişti. Bir defasında amcam onları bir şekilde ikna etmişti. Ve ablamın doğum gününde babamın arkadaşının kedisinin yavrusunu aldık. Adı Bulut’tu ve siyam türüydü, gerçekten çok tatlıydı. Patilerinin ucu ve kafasının bir kısmı kahverengi, geri kalan kısmı ise beyazdı. Ne yazık ki evimizde sadece 1 hafta kalabildi çünkü çok yaramazdı ve aynı zamanda bizi aşırı derecede tırmalıyordu. Sadece bunlarla da kalmadı, tuvaletini yatağa yapıyordu. Sonra tabii ki o yatağı attık. Gittiğinde çok üzülmüştük ve artık umudumuz kalmamıştı. Çünkü annemleri tekrar ikna etmek imkânsızdı. Bir kurban bayramında akşam ailecek dondurma yemeye gittik. Ablam dönüşte bir kedi sesi duydu. -Ablam kedi sesi duyunca sevmeden ya da ona yavaşça yaklaşmadan duramaz çünkü o kedilere bayılır.- Tabii ben de bayılırım. İkimiz birden sesin nereden geldiğini anlamak için koştuk. Sonra bir arabanın altından minicik bir kedi çıktı.
O an ablamla aynı şeyi düşündük. Kedi çok açtı. Biz de dondurma yiyorduk. Tam eğildiğimiz sırada kedi dondurmayı yemeye başladı. Sonraki iki gün boyunca sabah akşam ablamla ona mama verdik. Annemi ve babamı ikna etmeye çalıştık ve tabii ki ikna olmadılar. Bir süre sonra annemi bize bir kutu verdi ve getirin dedi. Biz de getirdik. Annem de kedilere bayıldığı için dayanamadı ve kabul etti.
Azcık zor olsa da babamı ikna etmeyi başardık. Sonra bir nöbetçi veteriner bulduk ve Bonibonu aldık. Evet adı “Bonibon” oldu çünkü onu bulduğumuzda yediği dondurma bonibonlu dondurmaydı. Şu an Bonibon 2 yaşında ve hala yanımızda, ve çok kilo aldı. Göbeği var ve 7 kilo. Ama hala tatlı ve sevecen onu sevelim diye kucağımıza atlıyor, yanımıza yatıyor. O gün dondurmacıya gittiğim için çok mutluyum. Sanırım hayatımın en güzel günüydü.
