Benim adım Pamuk . Size hikayemi anlatacağım . Ben bir zamanlar küçüktüm . O zamanlar hep dışlanırdım . Taki 3 yaşında bir dost ile karşılaştım , bana bu şehirde nasıl yaşayacağımı öğreti şu an ona çok üzülüyorum . Çünkü sokakta bir yerde . Sahibim onu eve almamıştı . Bazı geceler onu anıyorum ., onu çok özlüyorum . Bazen sokağa baktığımda onun gibileri görüyorum ve çok üzülüyorum . Bizim arkadaşlığımız şöyle başladı : bir gün sokakta yürüyordum yolda bir birimiz görünce anladık halimizi . Bir birimizin yardıma muhtaç olduğunu anladık ve ben hemen arkadaş olalım mı diye sordum .
arkadaşım : OLUR dedi
İşte bu kısa ama duygulu konuşma ile başladı her şey …….
bir gün çatıya çıkmıştık hiç unutmuyorum ama inememiştik itfaye gelip bizi almıştı . Biz aşağıya inemediğimizde bir birimize sarılıp ağlamıştık . bir gün arkadaşımı bulamamıştım , çok korkmuştum . Bir adam bana tekme atmıştı arkadaşım ağacın arkasından fırlayıp adama saldırdı . bundan sonra hiç yalnızlıktan korkmamıştım . Ama artık yalnızlıktan korkuyorum .