Cumhuriyet’in yeri bizim için bir başka. Onu almak için çok uğraştık, nice canlar verdik, hayatlarımızı tehlikeye attık. Ama onca mücadele verdikten sonra Atatürk sayesinde Cumhuriyeti aldık.
29 Ekim 1923’te Türkiye’nin artık Cumhuriyet’i vardı ve onun adı Türk Cumhuriyeti’ydi . Türk halkı derin bir nefes aldı fakat geride bir enkaz da vardı. Çok fazla şehit düşen insanımız vardı. Seyit Onbaşı gibi kahramanlarımız vardı. Normalde kaldıramayacağı bir ağırlık olan 215 kg’lık mermiyi vatan sevdasıyla kaldırmış ve İngiliz donanmasındaki en büyük gemiyi batırmıştı. Artık savaş bitmişti. Herkesin ve Atatürk’ün de duaları bu mücadelede canını ortaya koyan şehitlerimizin yanındaydı. Birçok insanımız sevdiklerini ve dostlarını kaybettiler. Evsiz barksız kalanlar oldu. Birçok gözü yaşlı yetim. Elbette bu yaraları sarmak kolay olmayacaktı ama herkes Atatürk’e minnettardı. Atatürk’ün önderliğinde yavaş yavaş yaralar sarılacaktı.
İnşallah herhangi bir milletin bağımsızlığını edinmek ya da korumak için bu gibi savaşlara ihtiyacı olmasın. Benim milletim sonsuza kadar cumhuriyete sahip çıkacak ve onu yaşatacak.