“Ya istiklal ya ölüm.” derdi Ata’m. Ne kadar doğru bir söz aslında. Atamızı tanımasak da, onun sözleri ve kitapları onu tanımamızda yardımcı olurdu. Ne yazık ki bazı insanlar milletimizin ne kadar değerli ve önemli olduğunu anlamıyorlar. Mesela, Türkiye’deki insanlara resim gösteriyorlar ve bu resim ATATÜRK’ÜN fotoğrafı. Sonra da diyorlar ki “Bu kim ve Türkiye’ye nasıl güzellikler kattı.”
İlk olarak Türkiye’de doğup büyüyenlere soruyorlar. Onlar da üniversiteye giden öğrencilere soruyorlar. Bu öğrenciler ise bu yanıtları veriyorlar: “Bu kim, onu tanımıyorum, ülkeye ne sağlamış gibi sorular soruyorlar. Sen üniversitelisin, hiç mi edebiyat dersi almadın? Onu bunu bırak, hiç mi duymadın, Atatürk kimdir, ülkeye ne sağlamış” diye.
Sonra yaşlı teyzelere, amcalara soruyorlar. Onlar da “O kim?” diyorlar. Tamam, onlar yaşlıdır, unutmuş olabilirler. Ama öyle bir güzelliği unutmak ne mümkün.
Sonra Amerika’ya gidiyorlar ve sokaktan geçen insanlara aynı soruyu soruyorlar. Fotoğrafa 5 saniye bakıp diyorlar ki “O ATATÜRK.” Diyorlar ki, sen bunu nereden öğrendin? O da diyor ki, ‘’Okulumda edebiyat dersinde gördüm.” diyor. Soran kişiler ağızları açık birbirlerine bakıyorlar. Türkiye’de yaşayan insanlar, Atatürk’ün kim olduğunu bilmiyorlar. Ama Amerika’da yaşayan insanlar, Türkiye’de yaşayan Atatürk’ün kim olduğunu bilmemelerini çok ayıp buluyorlar. Ne kadar acı bir şey! Halbuki biz kendi milletimize sahip çıksak hiç böyle olmayacaktı. Ne demiş Atamız: “Beni görmek demek, mutlaka yüzümü görmek değildir. Benim fikirlerimi, benim duygularımı anlıyorsanız ve beni hissediyorsanız, bu kafidir.”