Coşkulu Bir Gün
Çok güzel bir yaz günüydü o gün.Tatlı bir nem ve güzel bir ortam vardı.Annemle birlikte otele gitmiştik ve beraber konaklıyorduk.O gün yemek yiyorduk fakat yemeğin dibi yanmış sanki kömür gibi bir tat geliyordu.Ben bu durumdan biraz rahatsız oldum ve annemle yürüyümeye başladık.Yemek beni biraz etkilemiş olmalı ki yemeği hazmedemedim.Göğsümde hafif bir ağrı belirdi.Ben bu durumdan biraz tedirgin oldum çünkü aynı sene içerisinde babam kalp krizi geçirmişti.Sanırım babamın kalp krizi geçirmesi biraz beni etkilemiş ve bende göğsümdeki ağrı artınca kalp krizi geçiriyorum zannettim kontrolümü kaybettim ve hemen babamı aradım tabi annemde yanımdaydı ve bana anlamsız gözlerle bakıyordu.Babam ilk duyduğunda:
-Sakin ol,bana ne olduğunu anlat,dedi.
Fakat ben o anki korku ile hemen lobiye gittim ve bir araç istettim.Ardından vücudum uyuşmaya ve kanım çekilmeye başladı.Tam o anda otelin doktorunu gördüm ve ona koştum.Hemen ona olanları anlattım ve ondan yardım istedim.O ise yüzünde sıcak bir gülümsemeyle bana:
-Sakin ol evlat,sen panik atak geçiriyorsun,dedi.
Buna rağmen benim içim rahat etmedi çünkü korkuyordum.Doktor bana:
-Sevdiğin şeyleri düşün ve rahatlamaya çalış araç yolda senin için rahat etsin diye seni hastaneye yolluycam,dedi.
O anda rahatladım çünkü hastane o an benim için en güvenli yerdi.Araç gelene kadar doktorun tavsiyesine uydum ve sevdiğim şeyleri düşündüm.Araç gelince koşar adımlarla araca bindim ve en yakın devlet hastanesine gittik.Doktorlara olanları anlattım.
Onlar ise bana tatlı bir gülümsemeyle:
-Senin hiçbirşeyin yok sadece biraz korkmuşsun ama biz yinede EKG’ne bakalım,dediler.Hemen EKG me baktılar bense biraz daha rahatlamış ama hala olanların şokunu atlatamamıştım.Doktor EKG raporunu eline alıp temiz olduğunu söyleyince çok rahatlamıştım.Sonrasında ise düşününce ne kadar saçma bir düşünceye kapıldığımı ve neden bu kadar korktuğumu anlayamamıştım.Doktor ise bu durumun bir travma olduğunu ve bir psikiyatriste görünmem gerektiğini söylemişti.Bana bir serum yapıldı ve artık rahatlamıştım.Ertesi gün sabah kahvaltısında yemekten sonra yine aynı şeyler olmaya başlamıştı ben tekrardan korkmaya ve saçmalamaya başlamıştım.Anlayamamıştım neden böyle bir korkuya kapıldığımı.Hemen otelin revirinin yanına gidip önce ki gün yaşadıklarımı anlattım.O ise pür dikkat beni dinledi ve bunun bir panik atak olduğunu ve babamın kalp krizi yüzünden bir travma geçirdiğimi söyledi.Ben o günü revirde geçirdimi.O derece korkmuştum ve bu durum bir süre devam etti açıkçası o gün hayatımın en heyecanlı günüydü.