Yeni eve taşınmıştım ama eski evimizi özlüyordum. Birkaç yıl sonra eski evimi ziyarete gelmiştim. Çocukluğumu hatırladım ve duygulandım. Sonra babamın diktiği ağaçları gördüm. Elma,armut,kiraz,üzüm,vişne ve çilek ağaçlarını gördüm. Babam ben doğduğum yıl dikmişti hepsini, yani benimle aynı yaştalar. O zaman minicik olan fidanlar şimdi koca birer ağaç olmuşlar. Ben bebekken bahçemizde babamla top oynardık. Şimdi işte babamin ektiği çimlerin yerinde sadece çakıl taşlari vardı. Yeşil bahçemizde gerilemesi beni biraz üzdü.
Sonra yan komşumuza gittim. Onlarda kahve içtik. Dolaşa dolaşa sitenin bütün sokaklarını gezdik. Bebekken oynadığım parka uğradı,. Oyun oynayan çocukların hiç birisini tanımıyorum. Sonra tekrar eski evimize döndük ve evin yeni sahibi bize başka şeyler hatırlattı. Mesela trambolinim hala oradaydi. Artık büyümüştum ve istesem bile içine sığmazdim. Biraz üzüldüm ama yeni çocukların benimle aynı şeyleri yaşıyor olmasını görmek beni sevindirdi.
Benim çok güzel ve mutlu bir çocukluğum oldu. Bunları hatırlamak çok güzel.