Yüzyıllardır dünyamızda süre gelen ve en önemli problemlerden birisi olan cinsiyet ayrımı birçok insanın birbirine karşı olan bakış açılarının değişmesinden toplumsal algının yanlışlığına kadar yol alıyor. Peki cinsiyet ayrımı diye adlandırdığımız kavram aslında nedir ?
Cinsiyet ayrımı, genel olarak bireylere cinsiyetlerinden dolayı toplumda adaletsiz bir şekilde davranılmasıdır. Yapılan analizlere bakıldığında ülkemizin 149 ülke arasından 130. olduğu görülüyor ve bu da demektir ki ülkemizde bu konu hakkında yanlış giden şeyler var. Bebek daha doğmadan bir kalıba sokuluyor. Bu nedenle bu konu aile yaşamından, eğitim hayatına, sosyal yaşamdan iş hayatına kadar birçok yerde ve şekilde ortaya çıkıyor.
Toplum olarak her zaman kız çocuklarımıza pembe rengi yakıştırdık. Erkeklerimize ise mavi rengi fakat bir şeyi unuttuk; erkeklerimiz pembe rengi giymeyi tercih ettiklerinde ise onlara çok farklı ithamlarda bulunarak,onları toplumdan dışlayarak öz güvenlerini kırdık. Daha fazlası erkeklerimiz küpe taktığında bile onlara hiçbir zaman normal gözle bakmadık. Ya ailesel sorunları vardır ya da psikolojisi bozuktur dedik içimizden ama bunların hiçbirisi değildi asıl sorun.
Kızlarımıza okulu yakıştıramadık zaten evinin hanımı olacak , çocuklarına bakacak dedik. Mühendis , pilot olmak istediklerini duyunca ise onlara güldük ve ” onlar erkek mesleği senin gücün yetmez yapamazsın dedik.” Yeri geldi namus meselesi diye kızlarımızı hiç istemediği insanlarla evlendirdik sanki onların duyguları yokmuş gibi davrandık. Kısacası kızlarımızı ve kadınlarımızı olmasını istediğimiz kalıplara soktuk.
Evet, işte duydunuz bunların hepsini BİZ yaptık .Geçmişten beri karşımıza çıkan bu problemi aşmak için bir adım bile atmadık , belki de bencillik edip bunlar hiç umurumuzda değilmiş gibi yaptık ama sonunda ucunun bize değeceğini , canımızın yanacağını anladık. Toplumsal algının bizi yönetmesine izin verdik ve her konu hakkında düşünmeden konuşup birbirimizi kırdık. En acısı da toplum olarak birbirimize düşman olduk.
Eğer şu andan itibaren bunu tersine çevirmek istiyorsak ; yeni nesil çocukları cinsiyet ayrımı olmadan yetiştirmemiz ve onların nelerle mutlu olduğunu unutmamamız gerekir. Çünkü çocuklar cinsiyeti umursamaz.Ebeveynler ve bakıcılar olarak çocukları basmakalıplardan uzak yetiştirmek tamamen bizim elimizde.
Onlara seçme özgürlüğü tanımalı ve başkalarının fikirlerine saygılı bireyler olarak yetişmelerini sağlamalıyız. Çünkü kızlara ya da erkeklere özgü hareketler yoktur ; bütün çocuklar için sağlıklı ve eğlenceli olan aktiviteler vardır. Cinsiyetçiliği bir kenara bırakın, sağlıklı çocuklar büyütün.
Bunu ancak çocuklarımız çok küçükken, kadın erkek kavramını doğru öğrenmesini sağlayarak başarabiliriz. Cinsiyet kavramları yalnızca biyolojik olarak fiziksel farklılıkları işaret eder. Çocuklara bu konularda istemeden de olsa baskılar yapmak onlar için bir karmaşaya sebep olur.
Çocuğunuzun istediği renkleri kullanmasına izin verebilirsiniz örneğin. Renkler çocukların cinsiyet değiştirmesine neden olmaz. Gökkuşağının tüm renkleri onların olmalı. Çocuklar diledikleri oyuncaklarla oynayabilmelidirler.Çocuklarınızı severken ne kadar güzel ya da yakışıklı olduğunu söylemek yerine, ne kadar akıllı, yaratıcı olduğu gibi beceri ve yeteneklerinden bahsedebilirsiniz.
Çocuklarınıza ‘kız gibi oturmak’, ‘erkek olup ağlamamak’ gibi nasıl olması gerektiğine dair cinsiyetçi söylemler yapmamalısınız.Cinsiyetinin yapmak istediklerine engel olmadığını, istediği her şeyi yapma gücünün kendisiyle alakalı olduğunu öğretebilirsiniz. Kendi davranışlarınızla çocuklarınıza örnek olabilirsiniz. Evde babaların bulaşıkları yıkamak, evi süpürmek gibi konularda yardımcı olması ilk akla gelen konular olabilir.