Çiftçi demek geçimini hayvan veya topraktan sağlayan kişiye denir. Çiftçilikle uğraşan insanlar topraklarını önce sürüp havalandırıp ekime hazır hale getirirler. Bu aşamaya gelene kadar birkaç kez sürme işlemini tekrarlarlar. Sonra ekim işini yaparlar. Arpa, ekin, nohut gibi bitkiler ile biçilen bitkilerdir. Sonbahar mevsiminde bu bitkilerin tohumları ekilir. Ekildikten sonra kış boyu başka bir işlem yapılmaz ama ilkbahar gelince bu bitkilere bir büyümesi için bazı şeyler yapılır. Örneğin gübre atılır. Kötü otların çıkıp bitkiye zarar vermemesi için ilaç yapılır.
Mahsuller büyüyüp yetişince biçilme zamanı gelince biçerdöver ile biçilir. Biçilen mahsuller fabrikalara götürülüp satılır. Bazı çiftçilerde hayvancılıkla uğraşır. İnek, koyun, tavuk besleyip geçimlerini sağlarlar. İnek besleyenler sütünü etini satarlar. Hatta bu sütten peynir, tereyağ, yoğurt yaparlar. Koyunlardan ise koyunların yününü kuzularını satarlar. Tavukların da yumurtasını satarlar. Bazı çiftçilerde sebze ve meyve yetiştirirler. Domates, patlıcan, salatalık bu sebzelerden bazılarıdır. Meyveler ise elma, üzüm, kayısı, erik gibi meyvelerdir. Çiftçiler bu meyveleri satıp geçimlerini sağlarlar.
Çiftçiler zor şartlarda geçimini sağlar. Kışın soğuk, yazın sıcak havalarda çalışırlar. Onların sayesinde biz insanların sofrasına yiyecek ve içecekler gelir. Çiftçiler yaşantımızda önemli bir yer tutar.
