Günlerden bir gün evden tıkırtılar gelmeye başladı. Kitap okuduğum yatağımdan dikeldim hemen, korkak bir ses tonuyla “kim var orada” diye bağırdım ses yukarıdan geliyordu yani çatı katından. Mutfağa gidip kendimi koruyabileceğim şeyler aramaya başladım, ilk gördüğüm dolabın kapağını açtım ve elime ilk gelen şeyi aldım, o bir tavaydı, mutfaktan çıkıp yukarıya çatı katına doğru ilerledim, bir yandan da tırsak bir şekilde yürüyordum. Merdivenlerden yavaş yavaş ve korkuyla çıkıyordum, tıkırtıların sesi yükselmişti. Sonunda yukarıya ulaştım kapıyı araladım ve dedemin bana bakışını gördüm ama onun burada ne işi vardı ki. Burada ne yaptığını sorduğumda bana bir buton gösterdi ve şöyle dedi “işte bu bunu arıyordum” bu butonun ne işe yaradığını sordum. Dedem söylemekle söylememek arasında kaldı ve anlatmaya başladı “bu butona bastığında hangi anıyı unutmak istiyorsan o anı aklından silinip gidiyor” dedi. Ve düşünmeye başladım ama sözlü olarak:
“Yaptığımız hataları veya bize yapılan hataları sadece bir anlığına unutmak mı, bu çok iyi olurdu. Eminim ki bir çok kişi unutulamayacak hataları olmuştur, bir daha affı olmayan veya kolayca aff edilebilen çeşitli hatalar. Ya da sadece hatalardan değil hayal kırıklıkları, güven sarsılmaları, sevdiğiniz insanları kaybetme, kavgalar, kaygılar, bir anlık öfkeyle söylenen kötü sözler, kötü anılar ve benzeri bir çok şey daha. Bir çok kişi bir sonraki adımı düşünmeden kötü hamleler yapıyor, insanları kırar mıyım, üzer miyim veya onlarda bir hasar bırakır mıyım diye düşünmüyorlar. Ama bazıları bu olasılıkları düşünüp karşıdaki bireye bu şekilde yaklaşıyor. Yaşanmış güzel veya kötü anıları ne kadar kısa veya uzun bir sürede unutulabilir ki bence unutulmuyor çünkü kimse yaşanmışlıkları önemsese de, önemsemese de unutamaz. Ama eğer unutulabilinseydi geçmişteki yaşanılmış kötü anıları, bir saniyeliğine bile aklıma gelmeseydi, aklımdan silinip gitseydi hayatım daha iyi olurdu. Sonuçta yaşadığımız anılar bir çoğu kişide iyi veya kötü hasarlar bırakır, mesela çocukluğumuzda yaşadığımız iyi veya kötü anılardaki faktörler karakterimize yansır”. Bu mantıklı cümleleri nefes almadan hızlı ve ard arda söylediğimden soluk soluğa kalmıştım. Sesli düşünmem bittikten sonra dedemin şaşkın bakışlarından gözümü alamıyordum. Adam şaşırdı tabi daha önce bu kadar kelimeyi bir arada bu kadar hızlı duymamıştı. Dedem şöyle sordu “yani bu butonu kullanmak istiyor musun? Yaşadığın kötü anıların beyninden silinip gitmesini istiyor musun?”
Bir düşündüm hayatım boyunca yaşadığım tüm kötü anıları tekrar hatırlayıp neden kendimi üzeyim ki, elimde böyle bir fırsat varken bu butonu bir an önce kullanıp kötü anılarımı bir daha hatırlamak istemiyordum. Kötü anılardan kurtulsam hayatım çok daha iyi olacak. Dedeme başımı onaylar bir şekilde salladım ve şimdi kötü anıları bir daha hatırlamayacağım iyi günler bekliyor beni.