Canım Ailem

O gün çok sıkıcı geçmişti. Herkesin yüzü asık bir şekilde oturuyorduk. Sonra benim aklıma oyun oynayıp eğlenmek geldi. Anneme “Anne oyun oynayalım mı?” diye sordum. Fakat annem çok sıkılmıştı ve oynayacacak  hali yoktu. Babama sorduğumda ” Olur ne oynayalım?” demişti. Sevinçten havalara uçmuştum.

İlk ebelemece oynayacaktık fakat evimizde kırılabilir eşyalar olduğu için oynamadık. Sonra yaklaşık yarım saat düşündükten sonra. Ablamın aklına saklambaç oynamak gelmişti. Hepimiz kabul etmiştik fakat evde saklanacak yer yoktu. Düşündük,ettik ardından annem dışarıda oynayabilceğimizi söylemişti. Biz zıplaya zıplaya koşmuştuk dışarı. Çok mutluyduk. Parkta saklanacaktım. Ablam beni takip etmiş beni izliyordu.  Ben şaşırmıştım meğersem beni değil ebe olan babamı izliyormuş. Oyunu yarım saat oynadıktan sonra sıkılmıştık ve istop oynamaya karar verdik. İstop oynadıktan sonra saat  21:00 olmuştu. Hepimiz çok eğlenmiş yorgun bir şekilde eve döndük. Asansörde bunun gibi bir sürü oyun oynamalıyız her hafta bence dedim. Annem, babam ve ablam kafasını sallayarak evet dedi. Çok heyecanlanmıştım. Her hafta, aynı gün oyunlar oynayıp eğlenmiştik.

(Visited 468 times, 1 visits today)