Zaman Makinası
Elimde bir zaman makinesi olsa emin olun 1915-1916 yılındaki Çanakkale savaşında olmak isterdim.Bir saniye elimde zaten bir hak var…
Gelibolu Yarımadasında Mustafa Kemal Atatürk , silah arkadaşlarıyla beraber 1 ay boyunca Türkiyenin topraklarını kazanmak için uçakla şehir şehir dolaşıp Çanakkale savaşına asker aramaya çıkmışlardı . Yanlarında bende vardım uçağı kullanan bendim ve savaşa katılmak için gönüllüde olmuştum,Atatürküm peki hadi bakalım sürücümüz sensin , İsmin neydi diye seslendi bende ; Falih rıfkı atay dedim , Peki dedi bizi Askerlik zamanı edindiğim arkadaşım Fethi okyar’a götür yani Hatay’a götür dedi bende peki efendim dedim iki saat sonra hataya vardık , vardıktan sonra Atatürküm size eşlik edebilirmiyim bende savaşa katılmak istiyorum dedim oda mutlu olup tabi gelebilirsin dedi onunla ve altı , yedi askerle beraber Fethi okyar yani asker arkadaşının evine gittik Atatürk hemen meseleye girdi ve anlatmaya başladı . Bizim askere ihtiyacımız var Hataydaki insanları meydana toplayıp konuşma yapmamız gerek dedi ben ve bir askerle biz kapı kapı gezinip herkesi on dakikada meydana topladık ben Atatürkü çağırmaya gittiğimde bulamamıştım o halbuki meydana bizden iki dakika sonra çıkmış neyse ben meydana vardıktan sonra Atatürkün halka konuştuğunu gördüm hiç rahatsız etmeden platformun hemen yanında bekledim konuşmasını bitirdi ve öbür şehirlere geçtik aynı konuşmaları yaptıktan sonra toplamda yirmi dört Milyon kişi topladı Mustafa Kemal Atatürk . Savaş sırasına geldiğimizde bizim kullandığımız silahlar Mauser süngüsü , tüfekler , molotoflar ve ikiyüz on dört kilo ağırlığında olan mermilerimiz vardı herkes alın teri döküyor birbirlerini öldürüyorlardı Mustafa Kemal Atatürkün üzerine bir mermi sıkılmıştı ama şans eseri tüfeğin ucunda duran bağlı bıçağa çarpıyor kurşun , atatürk hemen konum değiştirip savaşa devam ediyor milyonlarca kişi can verip o savaşa kendini koyarak mücadele etti Seyid On başı son anda bütün gücünü toplayıp kocaman ikiyüz on dört kiloluk mermiyi alıp namluya sürüp bir saniye soluklanmadan ateş etmiştir milyonlarca can kaybından sonra topraklarımızı kazanıp yaşayan kişileri toplamaya başlamıştık ben hemen Mustafa Kemal Atatürkün yanına gittim yaşadığını gördüm ve hemen yarıdıma gittim yirmi dört milyon kişiden sadece on bir bin yedi yüz altı kişi hayatta kalldığını anladık onlarıda pansuman edip tekradan cephanemezi toplamaya çalıştık atamla beraber askerde yaralananları hastaneye gönderdik ve çanakkale savaşını askerlerimiz ve Atatürkümüz sayesinde ve şehir şehir gezinip destek istediğimiz türk milleti elinden geleni yaptılar ve savaşa katıldıkları için onlardan teşekkür ediyoruz savaşı zaferle sonlandırdık
