Gün geçtikçe dünya değişiyor. Ve haliyle insanlar da değişiyor. İnsanların dünyaya bakış açısı, istekleri ve seçimleri de değişiyor. Ama bir şey değişmiyor ki o da hayvanlar ve onlara gösterilen saygı ve sevgi. Nasıl biz insanlar bazı şeylere ihtiyaç duyuyorsak onlar da bazı şeylere ihtiyaç duyuyorlar. Bunun en temeli sevgi, yemek, barınak gibi. Ama biz insanları bir yerden almıyoruz. Peki hayvanları niye bir yerden alıyoruz?
İnsanlar evcil hayvan sahiplenmek ya da satın almak istediklerinde akıllarına ilk gelen yerler pet shoplar olur. Bunu size bir kurgu ile anlatacağım. Bir çocuk genellikle küçük yaşlarda daha her şeyi yeni öğrenirken aileler derki. –Biz çocuğumuza bir evcil hayvan alalım. Hem onunla oyun oynar, sorumluluk almayı öğrenir hem de bu yaştan hayvan sevgisini öğrenir. Çocuğa sorulur ve genellikle olumlu dönüt alırlar. Ve asıl iş ondan sonra başlar. İlk önce hangi evcil hayvanı alçaklarını düşünürler. Bu genellikle balık, kedi, köpek ya da muhabbet kuşu olur. Bunu kararlaştıran aile fertlerinin bir diğer adımı ise nasıl sahiplenecekleri bulmak olur ve çok büyük bir olasılıkla bir pet shopa gitmek olur. Pet shopa giden aile fertleri bir karara vararak bir hayvan alırlar ve ücret öderler (bu yazdığım kurgu kendi oluşturduğum bir kurgudur kesinlik taşımamaktadır). Ben pet shoplarda hayvanların satılmasına karşıyım. Çünkü o hayvanlar annelerinden doğduktan sonra küçücük bir cam kafesin içine konulup vitrinde yaşıyorlar. Ne zaman satılırsa o zaman çıkartılıp tekrar bir kafesin içine koyuluyorlar. Yani bu hayvanların özgürlük haklarını ellerinden alıyoruz. Küçücük bir kafesin içinde beş tane altı tane hayvan beraber yaşıyorlar. Gece olduğunda pet shop dükkanı kapatılıyor ama hayvanlar cam kafeslerin içinde kalıyorlar. Küçük hayvanlar bütün geceyi karanlıkta geçiriyorlar. Peki bu dediklerimi bir insana uygulasak. Doğduğunda annesin alıp bir kafese koysak, satılmasını beklese. Belki bir gün sonra belki bir ay sonra ne zaman satın alınacağının bir garantisi yok. Böyle bir şey yapılsa herkes karşı çıkar değil mi? Peki bunu bir hayvana yaptığımızda neden kimse karşı çıkmıyor, aksine pet shopa gidip hayvan satın alarak onları destekliyoruz. Onların canı yok mu? Sokağa çıktığımızda insanlara pet shoplar kapatılsın mı diye bir soru yönelttiğimizde, insanların yüzde altmış yedisi kapatılması yönünde cevap verdi. Diğer bir katılmadığım nokta ise hayvanların para karşılığı satılması, alınmasıdır. Biz insanları para ile satsak ki bu bir suçtur neler olur neler. Peki hayvanları nasıl para karşılığı satabiliyoruz. Onun yerine bir barınağa gitsek orda yardıma ihtiyacı olan bir hayvanı sahiplensek büyütsek ne kaybederiz ki? Onlarda hayvan, onlarında sevgiye, yardıma ihtiyaçları var. Sadece insanların ön yargıları yüzünden birçok hayvan sahipsiz, sevgisiz kalıyorlar. Onların tek farkları ise cam kafesin içinde olmamalarıdır.