Bir varmış bir yokmuş. Zeynep diye bir çocuk varmış. Bu çocuk bazı şeylerde başarısızmış ama bazı şeylerde de başarılıymış. Mesela çok hızlı okuyormuş ve çok güzel resim çiziyormuş.
Bir gün sabah erkenden uyanmış. Üzerini giyinmiş ve hemen kahvaltıya oturmuş. Sonra çantasını alıp servise binmiş ve okula gitmiş. O gün 3. ders görsel sanatlarmış. Serviste görsel sanatlar dersinde her şeyi çok güzel yapacağından eminmiş. Birinci ders geçmiş sonra teneffüs olmuş. 2. derste geçmiş ve onunda Zeynep’in beklediği an gelmiş. 3. ders başlamış. Öğretmen bir ressamdan bahsetmiş. Bahsettiği ressamın ismi Van Gogh’muş. Sonra öğretmen herkese bir kâğıt dağıtmış. Kağıdın üstüne Van Gogh’un “Yıldızlı Gece” ismindeki resmini çizmelerini istemiş. Öğretmen tahtada bu resmin fotoğrafını açmış. Zeynep bunu görünce çok şaşırmış. Çünkü bu resmi çizmek çok zormuş. Zeynep bu yüzden öğretmeninden yardım istemiş. Zeynep, öğretmenine demiş ki; “Öğretmenim resimde benim başaramayacağım şey yoktur demiş. Ama bunu çizemiyorum. Öğretmeni Zeynep’e demiş ki “Bazen o kadar iyi olduğumuz şeylerde de başarısız olabiliriz”. Öğretmeni resmine bakmaya gitmiş ve “Resmin çok güzel olmuş” demiş. Çalışmaya devam edersen bu resmin tamamen aynısını çizip bir ressam olabilirsin.