Planlı eskitme, sınırlı bir ömre sahip veya hızla güncelliğini yitiren özelliklere sahip malların kasıtlı olarak tasarlanması ve üretilmesidir ve müşterilerin bunları daha sık değiştirmesini gerektirir. Bu strateji, çevre üzerindeki etkileri, atık üretimi, tüketici hakları ve uzun vadeli ekonomik sürdürülebilirlik ile ilgili soruları gündeme getiriyor. Maalesef ki günümüzde birçok tanınmış marka ürünlerini üretip piyasaya sürerken bu stratejiyi kullanmakta. Müşterilere, çevreye ve uzun vadeli ekonomik ilerlemeye zarar verdiği için planlı eskitme taktiklerini kısıtlayan yasaların ivedilikle çıkarılması gerekiyor.
Tüketiciler, onları daha uzun süre dayanabilecek ürünleri değiştirmeye zorladığından, planlı eskitme tarafından haksızlığa uğramaktadır. Bu durum müşteri mutluluğunu ve güvenini zedeler, bu da rahatsızlığa ve maddi sıkıntıya neden olur. Ek olarak, uzun vadeli güvenilirlik ve kaliteden çok hızlı kârlara değer veren tek kullanımlık bir kültürü teşvik eder, ki toplumda çoğu birey böyle bir kültürden ziyade daha tüketici dostu bir kültür bekler. Bu yüzden yasama, güvenilir ve dayanıklı mallara erişimlerini garanti ederek ve sürdürülebilir tüketim modellerini teşvik ederek tüketicilerin haklarını korumalıdır.
Çevresel sıkıntılar, planlı eskitme ile önemli ölçüde şiddetlenir. Kaynak çıkarımını, enerji kullanımını ve atık üretimini artıran sık değiştirmeleri teşvik eder. Örneğin, e-atık, toksik yan ürünleri çöplükleri kirlettiği ve hem ekosistemler hem de insan sağlığı için risk oluşturduğu için büyüyen bir sorundur. Eko-tasarım ilkelerini destekleyerek, tamir edilebilirliği teşvik ederek ve ürün yaşam döngülerini uzatarak, düzenlemeler bu sorunları ele almalı ve tüketim mallarının çevresel etkisini azaltmalıdır. Çevreyi korumanın büyük bir gündem olduğu günümüzde, planlı eskitmenin çevreye zararlarının konuşulmaması da yapılan çok büyük bir hata.
Planlı eskitme, üreticilere kısa vadeli karlar getirebilirken, ekonominin yaşayabilirliği ve sürdürülebilirliği üzerinde uzun vadeli zararlı etkileri olabilir. Tüketici güvenini baltalayarak ve kullan-at ürünler kültürünü teşvik ederek ekonomik büyümeyi engeller. Tüketiciler, sürekli olarak mallarını değiştiriyorlarsa, tasarruf veya isteğe bağlı harcamalar için daha az paraya sahip olurlar. Ayrıca, işletmeler mevcut ürünleri geliştirmek yerine yeni modeller sunmaya öncelik verdiği için rekabeti bastırır ve yeniliği engeller. Yasama, adil rekabeti ve daha uzun ürün ömrünü garanti ederek yeniliği teşvik edebilir, sürdürülebilir iş uygulamalarını ilerletebilir ve ekonomik büyümeyi teşvik edebilir
Firmalar ve tüketiciler arasındaki ilişkinin etik doğası, planlı eskitme tarafından zedelenmektedir. Şirketler, makul beklentileri karşılayan güvenilir ürünler sunmakla yükümlüdür. İşletmeler, kasıtlı olarak öğeleri beklenen ömürlerinden önce arızalanacak şekilde inşa ederek etik taahhütlerini ihlal ederler. Yasal makamlar, ürün bilgisi açıklığını zorunlu kılarak, dürüst reklamcılığı teşvik ederek ve dürüst olmayan iş eylemleri için yaptırımlar uygulayarak bu sorunu çözebilir.
Karmaşık bir sorun olan planlı eskitmenin tüketiciler, çevre ve ekonomi üzerinde etkileri büyüktür. Piyasanın daha sürdürülebilir ve hesap verebilir hale gelmesi için bu taktikleri kısıtlayan yasaların devreye sokulması gerekiyor. Düzenlemeler, tüketici haklarını koruyarak, doğal kaynakları koruyarak, ekonomik ilerlemeyi teşvik ederek ve etik ticari faaliyetleri teşvik ederek planlı eskimenin etkilerini azaltabilir. Kolektif çalışmalar, paydaşlar arasında işbirliği ve bilinçli yasamalar yoluyla daha adil ve sürdürülebilir bir gelecek inşa edebiliriz.