Bir varmış bir yokmuş, evvel zaman içinde kalbur saman içinde, develer tellal, pireler berber iken ben anamın beşiğini tıngır mıngır sallarken iken eski zamanlarda adı sanı unutulmuş bir köy varmış. O köyde bir ev varmış. O evde çok değişik şeyler olduğunu hiç kimse fark edememiş. O evde genç bir kız yaşarmış, ama o kızı kötü bir cadıya dönüştürmüşler. O kız, kendisinin cadıya dönüştüğünü hiç anlamamış. Anlamadığı için de sabah kalkmış ve aynaya bakmış. Ihhh! bana n’olmuş böyle demiş. Aynada gördüğü cadıdan çok korkmuş.
O köyde aynı zamanda bilge bir teyze de varmış. O teyze cadıyı bahçede görmüş. Ve o bahçeye koşmaya başlamış. “Dur duuuur” diye bağırmış, cadı birden eve kaçmış. Bilge teyze de evine dönüp, onu nasıl kurtaracağını araştırmaya başlamış. Ne yapacağını bulmuş, cadının evine gitmiş. Bilge teyze cadı için sihirli bir ilaç hazırlamış ve cadı da o şurubu içip eski haline dönmüş. Artık ikisi birlikte kötü cadıyı bulup, köyü kurtarmak istiyorlarmış.
Bilge teyze sihirli ilacı ile kötü cadının evine gitmiş. Ve cadıyı ilacıyla iyileştirmiş. Cadı iyileştiği için bütün köy sanki sihirlenmiş. Köyde herkes artık çok mutluymuş. Köyün hikayesini tüm dünya duymuş ve bütün insanlar o köye koşup gelmeye başlamışlar.