BÜYÜK SÜRPRİZ

Bir gün her zamanki gibi kahvaltımı yapıyordum. Annemin yaptığı leziz yemekleri yerken aile bireylerimin gizlice konuştuğunu fark ettim.”Ne var bana da söyleyin!” deyince herkes konuşmayı bıraktı ve bir şey demediler. Zaman gelmişti artık okula gitmeye hazırdım. Ağabeyim bana bakıp bakıp gülüyordu. Bir kez daha “Ne oluyor!” diye sordum. Ama yine cevap alamamıştım. Meraklı bir şekilde okula gitmiştim. Arkadaşlarıma bu konu ile ilgili görüşleri almaya karar verdim. Ancak hepsinin söylediği şey çok saçmaydı. Okul sonunda bitmişti. Hayatımın en heyecanlı anıydı. O kadar heyecanlıydım ki çantamı okulda unutmuştum. Yarı yoldan geri dönmüştüm. Herkes bana ortalıkta koşuşturduğum için bakıyordu. Her yeri toz duman yapmıştım. Çantamı geri aldığımda bir de ne göreyim, ailem beni okulun önünde bekliyordu. Caddeyi geçtim ve “Neden buradasınız?” diye sordum. Ailem hep bir ağızdan “Sürpriz” diye bağırdı. Meğer bugün benim ilk defa yürüdüğüm günmüş. Ailem bu gibi günlere çok önem verir. Fotoğraf çekildikten sonra eve geçip pastamızı yedik. Pastalar bitince annem bana ilk yürüdüm anın videosunu gösterdi. O gün çok güzel bir gündü. Bu günü unutmamış olmaları beni mutlu etmişti. Ben de biraz düşündüm ve bir takvim yapmaya karar verdim. Ama bu işi ailemden gizli bir şekilde yapacaktım. Onlara soramazdım, bu yüzden bu takvim yaklaşık olarak bir yıl sürecekti. Öncelikle hatırladığım özel günleri yazdım. Hafızam çok iyi olmadığı için az yazabilmiştim. Fakat bir yıl sonunda çok güzel bir iş çıkaracaktım.