Bu 17 yıllık kısacık hayatımda benim en büyük korkum her zaman unutulmak olmuştur. Bu korkum Coco adlı filmde iz bırakamayanların ölümden sonra unutulduğu zaman gerçekten dünyadan silindiğini gördüğümde oluşmuştu. O film bana unutulmamak için büyük bir adam ol ak gerektiğini öğretmişti.
Örneğin Mustafa Kemal Atatürk. Yaptığı devrimlerle hayatımızın her noktasında kendine şükrettiren bir insan kendisi. Şimdiden bana yönelttiğiniz soruları duyar gibiyim. Ben nasıl Atatürk olayım?
Atatürk olamayabilirsin ama yaptığın güzel işlerle insanların seni birbirlerine nasıl anlattıkları sen öldükten sonra ne kadar süre daha anlatacakları sen elinde. Örneği Atatürk üzerinden vermişken devam edeyim. Atatürk Türk kadınına seçme ve seçilme hakkını veren adam olarak Türk kadını tarafından sevilmemesi ya da unutulması o kadının yapabileceği en büyük terbiyesizlik ve nankörlüktür.
Başka insanların seni birbirlerine nasıl anlattıklarının yanında senin kendini başkalarına nasıl anlattığın da bir o kadar önemlidir. Başka bir insan üzerinden devam edelim ama bu sefer kurmaca bir senaryo olsun. Örneğin Türkiye’de büyümüş zengin bir ailenin çocuğu olayım ben. Afrika’daki susuzluktan kıtlıktan açlıktan insanların ölüyor oluşundan bihaber çocuğun teki olayım. Kendi kendime okulda öğrendiklerim kadar kafamın içinde bir farkındalık oluşturarak Türkiye’de çalışarak bir yerlere gelerek Afrika’daki kıtlığa bir çözüm bulmaya çalışmış olsam ve en azından bir iki köyü susuzluktan ve açlıktan kurtarsam bu beni Atatürk kadar büyük bir adam yapmaz ve beni hatırlarsa o köydekiler ve benim yaptığım hareketleri takip eden insanlar fark eder. Peki ya ben yaşlandığımda bunu çocuklarıma nasıl anlatacağım? Çocuklarım ben öldükten sonra her zaman benim yardımsever bir adam olduğumu bilecekler. bir sorunla karşılaştıklarında “eğer babam hayatta olsaydı bunu hallederlerdi” diyebilecekler.
Aviici isimli bir müzik sanatçısı tanıyordum. The Nights isimli bir şarkısında babasının ona daha küçükken bir gün bu Dünya’yı geride bırakacaksın o yüzden unutmayacağın bir hayat yaşa dediğinden bahsediyor. Aynen şu sözlerle;
He said ” one day you’ll leave this world behind so live a life you will remember.”
“Ölümden sonra da hatırlayabiliyor olsaydık hatırlamak isteyeceğin bir hayat yaşa!” olarak çeviriyorum ben aslında aklımda. Düşünsenize asla unutulmayacak bir insan olabilirsiniz. Bunu yapmak için çok çalışmak gerekiyor evet ama çalışmayı da kendinize göre eğlenceli hale getirebilirsiniz. Mesela Ronnie Coleman kendisi bir vücut geliştirmeci ve bana göre gelmiş geçmiş en iyisi. Bu adam bunu kendisinden başka kimse için yapmadı aslında ama benim gibi insanların spor yaparken motive olmalarının en büyük kaynaklarından. Unutulmaz ya da motive kaynağı olmak için Atatürk gibi yenilikler yapmanıza gerek de yok anlayacağınız kadarıyla. Hatta Ronnie gibi Mr. Olympia yarışmalarını 8 kere kazanmanıza da gerek yok. Oğlunu bir haftalığına güzel bir evde tatile götüren bir anne veya baba da olsanız oğlunuz için büyük bir ilham verici ve motive edici bir insan olacağınıza eminim.