BUNU BENDEN GİZLEDİKLERİNE İNANAMIYORUM !

Her günkü gibi bir gündü.Kardeşim yere oturmuş yapboz yapıyor,annem süslenmeden duramıyor,saçına değişik şekiller veriyor,babam ise işten gelmiş iş arkadaşlarıyla telefon görüşmesi yapıyordu.Ben ise pencerenin başında oturuyor,sanki dışarıda şenlik var gibi hiç gözlerimi ayırmadan dışarıyı seyrediyordum.Dışarıda oynayan çocuklar ilgimi çekiyordu.Saklambaç,koşu yarışı belki kendi buldukları oyunları oynarlardı.Çok mutlulardI.Ama benim anlamadığım bir şey vardı ne kadar sorsam da annem benim dışarıya çıkmama izin vermiyordu.Nedenini sorduğumda ise hiç bir şey söylemez lafı dolandırırdı.Her akşam düşlerdim”Dışarı çıksam nasıl olurdu diye.Uyudum ve rüyamda tüm gün dışarıda oynadığımı gördüm.Ertesi gün hafta sonuydu.Heyecanlıydım neden diye sorarsanız tüm hafta içinin yorgunluğunu hafta içi atar, yataktan kalkmazdım.O hafta sonu yine fazla uyumaktan uykum gelmemişti o akşam.Gece su içmeye giderken babamın “Niye bu kızın sokağa çakmasına izin vermiyorsun?”sözünü duydum.İşte o zaman annemin de küçükken dışarı çıktığını hep dışlandığını  bana da böyle bir şey olmasını istemediğini duydum.Bunu benden gizlediğine inanamadım!