Bulut
Ben bir bulut olsam adım Afacan olurdu. Onun hikayesi beni anlatıyor.
Bir gün bizim afacan uçarken tüm bulutları rahatsız etmiş ve tüm bulutlar şöyle şikayet etmeye başlamış. ah! of ! ay !aman ! diyorlarmış ama oysaki bizim bulut hiç kimseyi rahatsız etmek istememiştim diye söylenmiş içinden.
Herkes onu annesine şikayet ediyormuş.
Annesi sormuş neden herkes seni bana şikayet ediyor? Yine afacanlık mı yaptın Afacan. Adında bu ya çünkü çok afacansın.
Evet anne . Koşarken tüm bulutlara çarptım ama istemedim.
Annesi Afacana bir ders vermek istedi. Afacana bir görev vermiş. Çok yağmurlu bir günde annesi mis gibi susamlı kurabiyeler yapmış. Afacanın görevi hiç ıslanmadan onları komşulara dağıtıp eve dönmekmiş.
Komşular teşekkürler Afacan demiş. Ona sevgiyle bakmışlar. Ve ıslanmaması için onu eve kadar şemsiyeyle bırakmışlar.
Afacan annesinin söylediği gibi hiç ıslanmadan eve gelmeyi başarmış.
ve annesi de demiş ki : canım yavrum gördün mü insanlara iyilik yapınca onlarda sana iyilik yaparlar. Etrafına karşı her zaman nazik olmalısın.
Afacan bu günden sonra rahatsız ettiği herkesten özür dilemiş ve gönüllerini kazanmış.