Bulunamayan Mama

Kar tanecikleri birer birer yere düşerek her tarafı bembeyaza bürümüştü.Kar trafiği az buçuk etkiliyordu,ben ise nasıl gideceğimi düşünüyordum.Soğuk havanın verdiği mayışmayla hâlâ uyuyasım vardı.Kafamdaki belirsizliklere rağmen gitmeyi tercih etmiştim ama işe gidemezsem geri dönüp uyurdum.Evde başka yapacak bir şeyim yoktu tabii ki de köpeğim Foxla oynamaktan başka…Onunla oynamak o kadar zevk veriyordu ki onunlayken aşırı derecede eğleniyordum.Yolda bazı araçlar zar zor gidiyor,bazıları ise yolda kalmış gidemiyordu.Şirketin önüne gelince çoğu kişi yok gibi gözüküyordu,ışıklarda yanmıyordu.İçeri girdiğimde ortalıkta loş bir hava vardı.Çoğu kişide bu yağışa rağmen gelmişti ama açıkçası bu kadar kişi olacağını beklemiyordum,ışıkların gitmesinin nedeni ise elektriklerin gitmiş olmasıydı.Bu şekilde nasıl çalışacaksak elektriğin gitmiş olması her yeri etkilemişti doğrusu.Geri dönmekte biraz zor olacaktı benim için çünkü şirkete girdiğim anda yağış artmıştı rüzgarda kuvvetli esmekteydi.Yaklaşık 10-15 kişi vardık,bu kadar kişi şirkete hapsolmuştu.Jeneratör de devreye girmemişti,problemler üst üste biniyordu.Şirketin önünde makineler karları kürüyordu bu sayede yollar açılıyor ve eve gitme olanağımız da artıyordu.Canım o kadar eve gitmeyi istiyordu ki şirkette beklemekten ve hiçbir şey yapmamaktan bunalmıştım. Acaba daha kaç saat burada kalacaktık diye düşünürken güvenliğin aniden çıkıp gelmesiyle arabaların yola çıkabilir olduğunu duymak bugün duyduğum en güzel şey olabilirdi. Allahtan arabanın üstü çok fazla kar değildi, arabayı temizleyip kontağı çevirdim ama bir terslik vardı sanırım araba çalışmıyordu galiba motorunda bir sıkıntı çıkmıştı. İyiki şirketin arabası vardı. Garajdan çıkarıp evin yolunu tutmuşum her yerde kar küreme makineleri vardı, acaba Fox bu soğukta tek başına ne yapmıştı? İçeri girdiğimde ev dışarıya göre çok sıcaktı ve de biraz dağılmıştı Fox biraz sıkılmıştı sanırım. O kadar da uykum vardı ki biraz kanepede uyumak istiyordum ama Fox buna izin vermiyordu. Biraz Foxla vakit geçirdikten sonra artık uyumanın zamanı gelmişti sanırım bu sefer kanepeye değil direkt yatağımın yolunu tutmuştum soğuk havanın ve Foxla oynamanın verdiği yorgunluk tahmin edilemez derecede yormuştu. Aşağı yukarı iki saat uyusam kendime gelirdim ama ne zaman uyusam Fox mutlaka uyandırmaya gelir beni yerimden ederdi ya canı sıkılır ya da karnı acıkırdı. Bu yüzden yataktan kalkıp Fox’un mamasını koymak için kalkıp mutfağa gittim. Üzerinden bir yarım saat geçmişti herhalde gözlerim uykusuzluktan küçülmüştü. Yemeğini nereye koyduğumla ilgili hiçbir fikrim yoktu açıkçası. Evi talan etmiştim ama yine de yoktu nereye gidebilirdi ki hemen hemen bir şeyleri nereye koysam hatırlardım ama nereye baktıysam bulamadım:Dolaplara, depoya her tarafa ama bulamıyordum. Ama tek bir yere bakmamıştım orası da buzdolabıydı. Mutfağa doğru gidiyordum ki ayağıma sürekli Fox takılıyordu. Yarı kapalı gözlerle bzudolabını açmamla gözlerimde fal taşı gibi açıldı. En başından beri aradığım şey buzdolabından çıkmıştı sonunda yatağa gidip uyuyabilirdim.