Merhaba. Benim adım Bobby Gabi Jamborna. Yıllardır açlık çekiyoruz. Babam sabah bizon veya boğa avlamaya gidiyor ama çoğunlukla eli boş dönüyor. Kardeşim açlıktan ülser oldu ve hayatını kaybetti. Bu yüzden artık daha çok yemek ve su aramaya çıkıyoruz. Su aramak benim, ekinler dikip biçmek kardeşimin göreviydi. Fakat kardeşim öldüğü için o işleri artık annem yapıyor. Fakat vahşi hayvanlar sürekli olarak köyümüze saldırıyor. Bu yüzden çok fazla kaybımız oluyor. En yakın arkadaşım bir aslan tarafından katledildi. Eğitim olanaklarımız çok az. Okullarımızın yemekhanesi yok. Bu yüzden avlanma dersleri alıyoruz. Fakat UNICEF sayesinde az olsa da karnımızı doyurabiliyor, eğitim görüyor ve çok güzel kıyafetler giyiyoruz. Fakat her zaman karın ağrısı, mide bulantısı gibi şeyler yaşıyoruz. Ama her şey normalmiş gibi devam ediyoruz. Görmezden gelmezsek daha azgın bir karın ağrısı/mide bulantısı ile baş etmek zorunda kalırız. Aslında ben de lösemiyim. Anneannem Amerika’nın bombasından hayatta kalmayı başarmış ve bu hastalık bana kadar ulaştı. Bu canımı yakıyor ama deniyorum. Başaracağımdan, kanseri yeneceğimden eminim.
