Merhaba, benim adım Efe Karacan! Ve ben 29 yaşında bir mühendisim. Sizinle bir anımı paylaşmak istiyorum.
Ben 8 yaşımdayken Beştepe Kolejinde 3. sınıfa giden bir öğrenciydim. Benim en sevdiğim dersler Matematik, Hayat Bilgisi ve Fen Bilimleridir. En sevdiğim şeyler de oyun oynamak, resim çizmek ve ailem ile her şeyi yapmayı severim. Bu arada legodan icat yapmayı da, lego oynamayı da seviyorum.
Teneffüste okulun bahçesindeki hayvanları severken Mete bana gelip şöyle dedi:
-Senin acaba hayvanlarla konuşma gücün olabilir mi?
-Mete bunu nereden çıkarttın böyle?
Tam konuşacaktık ki öğretmen teneffüs bittiği için düdük çalarak içeri diye bağrdı. Ömür öğretmenle matematik kitabını bitirdik. Türkçe kitabına başlarken zil çaldı zııııııııııııırrrr!
Teneffüsteyken bahçede birisi bana “Pşt” dedi. Etrafıma baktığında herkes oyun oynuyordu.
“Baksana benim Best.” dedi. Çok şaşırdım.
Ben:
-Hayvanlarla konuştuğuma inanamıyorum! Eeeee sen benden ne istiyorsun? Hem de nasıl konuşuyorsun?
Tavşan:
-Hey bana bakar mısın ben Puf Puf?
Ben:
-Tamam bakıyorum.
Tavşan:
-Bize hiç kimse mama vermiyor ve bizimle hiç ilgilenmiyorlar.
Ben:
-Bekçiye gidip size mama vermesini söyleyeceğim.
“Birisi bana böyle bir şeyin olacağını söyleseydi imkansız derdim”
Meğerse ben hayvanlarla konuşabilen, hayvan severmişim.