Prens Sindirella’yı aramak için yola koyulmuş ve Sindirella’yı kapı kapı aramaya başlamış. Sonunda onu bulmuş ve ayakkabıyı ayağında denemiş ama “O da ne!” ayakkabı ayağına olmamış. Ama Sindirella durur mu başlamış anlatmaya. Ben Sindirella’yım, çok iş yaptım, çok şişti ayaklarım dese de kimseyi buna inandıramamış ve ağlamaya başlamış. Ağlamasına dayanamayan prens, ayağının şişinin inmesini beklemiş.
Ertesi gün, prens yeniden gelmiş ve Sindirella ayakkabıyı yeniden denemiş. Bu defa ayakkabı Sindirella’nın ayağına olmuş. Prens, “Ben sana inanmadığım için çok üzgünüm.” demiş. Sindirella’nın üvey kardeşleri bu duruma çok üzülmüş. Sonra prens ile Sindirella’nın düğünleri olmuş ve mutlu mesut yaşamışlar.