Bu sabah öyle erken uyandım ki daha güneş yüzünü göstermemiş, kuşlar cıvıldamaya başlamamıştı. Zaten gece çok zor uyumuştum. Neden mi? Çünkü bugün hayatımda ilk defa uçağa binecektim. Mutluydum, korkuyordum ve aynı zamanda heyecanlıydım. Evet, korkuyordum, uçağa hiç binmemiştim ve televizyonlarda uçak kazaları görüyordum. Neyse, kırmızı renkli desenli bavulumu elime alıp, yeşil sırt çantamı da omuzuma takarak havalimanına doğru yola koyuldum.
Havalimanına geldiğimde heyecandan ne yapacağımı bilemiyordum, karnım zil çalmaya başlamıştı ve midemde korkudan kaynaklı bulantı oluyordu. Evden çıkmadan önce son dakikada sırt çantama attığım tuzlu kraker paketini çıkardım ve atıştırmaya başladım. Midem biraz daha rahatlamıştı. Sonunda yolculuk başlamıştı, uçak gökyüzüne bulutların yanına gidiyordu. Çok sevinçliydim çünkü kendimi uçakta hiç beklemediğim kadar güvende hissettim.
Birden aklıma delice bir şey geldi. Uçağın camını açıp bulutlara değmek istedim ama olmadı cam çok sıkıydı zorladım fakat açmaya gücüm yetmedi. Daha sonra pat diye bir sesin peşine inanılmaz büyük bir patlama sesi duydum. Yüreğim ağzıma gelmiş gözlerim ise yerinden çıkacak gibiydi, çok korkmuştum. Tutunabilecek bir yer aradım. Bütün yolcular çığlık atıyordu uçak düşüyordu, bayılmışım gözümü açtığımda hastanede yatıyordum. Karşımda beyaz önlüklü doktor ve ailem vardı. Geri kalanını bana doktor anlattı, uçak düşmüş ve benimle birlikte birkaç kişi daha kurtulmuştu.
Ben şok olmuştum, ağlıyordum “İnanamıyorum! Gerçekten ucuz kurtulmuşum!” diye bağırmaya başladım.