Her zamanki sabahlardan biriydi. Kahvaltımı yaptım , duşumu aldım şimdi de kardeşimi uyandırmaya gidiyordum. Kardeşim atılgan , kurnaz ve kıvraktır. Ama uyumayı da çok sever. Okula gitmesi için her gün 7 de uyandırırım ama üstünü giyindikten sonra hemen geri yatar. Otobüsünü kaçırır ve benim götürmem gerekir. Üniversitesin kendin bunları yapabiliyor olman lazım desem de hiç dinlemez . Onun aklı havalarda , yıldızlarda , gezegenlerdedir. Gezmeyi , yeni yerler keşfetmeyi çok sever. Her gün başka yerlere gider , yeni yemekler , içecekler ve tatlılar dener ve geri gelir . Aramız iyidir . Onunla çoğu zaman konuşurum.
Kardeşim okuldan geldikten sonra her zamanki gibi yeni açılan bir kafeye gitti ve ödevlerini orada yapmaya başladı. Onun yanına gittim , ona katıldım. Biraz muhabbet ettik , kafeyi değerlendirip eve geldik. Herkes odasına çekildi. Birkaç gün böyle geçti. Sonraki hafta kardeşim yanıma gelerek biraz konuşmak istediğini söyledi. Odasına gittik ve başladık dertleşmeye. Bana yeni şeyler keşfetmek istediğini söyledi .O da Kristof Kolomb gibi uzak diyarlara açılmak ve yeni yerler keşfetmek istiyordu . Ama dünyada yeni bir kıta keşfedemezsin dedim. O da “Kesinlikle!” dedi. Onun yerine “Uzay.” dedi. “Dünyada keşfedilecek yeni bir yer kalmadı, o zaman neden uzaya çıkıp yeni yerler keşfetmeyeyim ki?” dedi. Hak vermiştim. Ona birkaç öğüt verdim . Erken kalkmasını , düzenli olmasını ve bunun için ne yapması gerektiğini söyledim . Yarın sabah nasihatlarımı dinlemiş bir genç duruyordu karşımda. Artık yeni biri gibiydi. Kendisinden gelen o güçlü enerji beni içine çekmiş adeta emiyordu. Kahvaltısını yaptı, üzerini giydi ve okuluna gitti . Ben de çok olmadan evden çıktım. Kardeşimin artık bir hayali vardı. Nasa’da çalışmak ve yeni gezegenler keşfetmek. Mümkünde kendi ismini bir gezegene koymak. Bu hayali için çok çalışıyordu , belli oluyordu. Her gün çıkıp gezmek yerine artık çalışıyor, makaleler okuyor, yeni şeyler öğreniyordu. Sosyal sorumluluk projelerine katılıyor, yeni insanlarla tanışıyor, herhangi bir şeye ihtiyacı olunca telefonla arıyor ve soruyor. Çoğunlukla da geri dönüş alıyor.
Aylar yıllar geçtikten sonra kardeşim Nasa’ya girmek için bir sınava girdi. Bu sınavı dışarıdan kardeşimi beklerken araştırarak geçti. İnternette araştırdığıma göre sınav çok zormuş. Bu sınavı geçen de pek yokmuş. Endişelendim. Kardeşim geçebilecek mi diye. Sınavdan çıkınca sordum “Nasıldı sınav?” , kardeşim de” Kolaydı, hayatımda girdiğim en kolay sınavdı.” dedi. İnanmamıştım. Kendisini teselli etmek için böyle dediğini sandım. Ama bir iki ay sonra Nasa’dan mail gelince çok mutlu oldum. Kabul edilmişti. Nasa’da çalışacaktı kardeşim.
Nasa’ya giden kardeşimle her gün konuşurduk ama birkaç aydır hiç konuşamıyorduk. Herhalde çok yoğundu. Akşam haberleri açtım. İzlemeye başlayalı 10 dakika olmuştu ki bir haber çıktı karşıma. Nasa yeni bir gezegen keşfetmişti. Üzerinde yaşanabilecek durumda olan bir gezegendi bu. Bu gezegenin adı kardeşimin adıydı . Kardeşim hemen sonra beni aradı. Çok mutluydu. Tebrik ettim ve onu yemeğe götüreceğime söz verdim.