Kim istemez ki tüm insanların eşit olmasını, daha küçücük bir bebeğin dünyaya gözlerini açtığı o saniyede tüm masumluğuyla hepimiz gibi yaşayabilmesini. Kim istemez ki gökyüzünde kirli hava yerine bembeyaz bulutları görmeyi, masmavi denizlerde çöp görmek yerine rengarenk balıkları görmeyi.
Dünyada bize emanet edilen onca güzel şeyi özellikle de göz alıcı memleketimizi neden gelecek nesiller için daha yaşanılabilir kılmıyoruz. Aslında sahip olduğumuz o göz alıcı yerlere güzel izler yerine geleceğimizi yok edecek izler bırakmamızın sebebi ne? Neden bencil davranıyoruz ki. Bu yaşanılası memleketin her karış toprağını değerlendirerek orman veya bahçe yapmak yerine kendi çıkarlarımız için ev, iş yeri, alışveriş merkezi yapıyoruz. Bu memleket bize emanet değil mi neden ona sahip çıkamıyoruz. Torunlarımıza, geleceğimize daha yaşanılası, her baktıklarında, her ismini duyduklarında iyi ki dedirtecek bir memleket bırakmak için çabalamıyoruz. İşte bizim en büyük sorunumuz bu. Bu her köşesinde bir güzellik olan memleketimizin değerini bilememek. Zaten memleketini sevmeyen biri kendini geliştirip ora için ne yapabilir ?