Ben görünmez olsaydım, uçardım havada. Pek bir şey yapmazdım. Neyse, yedi kelime arkaya gidelim; dediğim gibi ben uçmakla ilgilenirdim. Çünkü uçunca çok yüksek yerlerden atlayabilir ve yukarda neler olduğunu görebilirdim. Ama yine de görünmezlik de belki işime yarayabilirdi, peki ya nasıl mı? İlk öncelikle (bu birazcık saçma) aynadan kendime bakmayı denerdim, kendimi göremeyeceğimi biliyordum ama bundan emin olmak isterdim.
Görünmezken gizlice arkadaşlarımın, ailemin ve diğer tanıdığım insanların arasında dolaşır; benim hakkımda neler konuştuklarını dinlerdim. Onlara şakalar yapardım, mesela eşyalarının yerlerini değiştirirdim.
Benim görünmezlik maceram sona erdi. O zaman bir sonraki macerada görüşmek üzere…
Demir Biçer
4/A sınıfı
Numara:170