Çocuk olmak zor; anne baba olmak daha da zor bence. Ama sadece bir günlüğüne anne baba olmak keyifli olabilir…
Ben bir aile büyüğü olsaydım sabah ilk olarak çocuğumla güzel bir kahvaltı yapardım. Bu kahvaltıyı kızımla beraber hazırlardım. Rengarenk ve lezzetli mi lezzetli bir kahvaltı olurdu. Kahvaltıyı açık havada yapmayı tercih ederdim. Kahvaltıdan sonra olmazsa olmaz olan sporumu yapardım ve kızım da bana katılırdı. Yapacağımız spor yüzme olurdu. Bir süre yüzdükten sonra eve gelip dinlenirdim. Sporu erken saatte yaptığımız için daha birçok zamanımız olurdu. Dinlendikten sonra kızımla birlikte resim yapardım. Resim eğlenceli bir aktivite olurdu. Resimlerimizi tamamladığımızda onları buzdolabına asardık. Daha sonra kızımla beraber açık havada piknik yapardık. Fotoğraflar çekinip eğlenirdik ve güzel yemekler yerdik. Ondan sonra biraz alışveriş yapmaya gidebilirdik. Aynı kıyafetler alıp onları giyerdik ve bu arada neşeli sohbetimizi eksik etmezdik. Sohbetimiz genellikle moda, internet ve kitaplar üzerine olurdu. Bir ben anlatırdım, bir kızım anlatırdı. Bir anne olarak tabii ki tavsiyelerim eksik olmazdı. Hayattan her zaman keyif alması, arkadaşlarına ve diğer insanlara karşı yardımsever ve nazik olması hakkında bolca tavsiyede bulunurdum.
Hiç iş yapmadan bir günlüğüne bile olsa anne olmak zormuş…