1. Gün: Bugün dışarı çıkıp üstümüzde oturan arkadaşıma giderdim. Onunla dışarı çıkıp koca bir gün eğlenebilirdik.
3. Gün: Biraz sıkılırdım, evde antrenman yapar, balonla oynardım. Evet, kolay geçerdi.
5. Gün: Bugün diğer günlere kıyasla çatıya bakarak ve oflayıp puflayarak geçerdi.
1. Hafta: Aferin bana! Normalde saat 9:00’a kadar uyuyan ben, bu sefer 13:30’a kadar uyumayı becerirdim. Yani uyumayı öğrenmiş olurdum.
10. Gün: Sonunda kendim oyun yaratmayı becerebiliyorum. Yani daha az sıkılmaya başladım. Sanırım öğreniyorum.
15. Gün: Yarısına geldiğim için daha rahatladım. Ders çalışıyorum, antrenman yapıyorum ve dışarı çıkıyorum. Yani eğleniyorum ve halimden mutluyum.
20. Gün: Geri sayım başladı! Az kaldı: 10, 9, 8, 7, 6, 5, 4, 3, 2, 1 ve 0… Yani bitiyor.
25. Gün: Sona gelmek üzereyim. Heyecandan daha erken kalktım. Bir duş alıp nefis bir kahvaltı yaptım. Ardından bir buçuk saat antrenman yapıp dinlendim ve dışarı çıktım. Eve gelip bugün diğer günlere kıyasla daha erken yattım. Yarına temiz bir başlangıç için mis gibi bir uyku çektim.
30. Gün: Sonunda! Bugün erken kalkıp antrenmana gittim. Oradan eve geldim, büyük bir kahvaltı yaptım ve günü rahat bir şekilde geçirmeye karar verdim. Bir süre sonra bunu bitirmiş oldum ve ekransız hayatın zorlu ama eğlenceli yönlerini keşfettim.