Bir Adımla Biten Hayat

Aralık ayının sonlarında bir gün hava aşırı soğuk ve karlıydı. Ama ben dışarı çıkmak için bütün hazırlıklarımı bitirmiştim. Kar kıyafetlerimi ve kar botumu giydim ve markete doğru yürümeye başladım. Hava o kadar puslu ve fırtınalıydı ki önümü görmekte zorlanıyordum. Acaba tekrar eve mi dönsem diye düşünmeye başlamıştım. Tam arkamı dönüyordum ki karların içinde yavru, yardım ister gözlerle bana bakan bir kedi gördüm. Onu kucağıma alır almaz siyah bir kamyonet bana yaklaştı ve şişman adamlar beni zorla kamyonetin içine attı. Gözlerimi kapatıp ellerimi ve ayaklarımı bağladılar. Sonra pis kokan bir yerde beni indirdiler, gözlerimi açtılar daha önce hiç görmediğim ve bilmediğim yerdeydim. Adamlar beni bırakıp gittiler. Nasıl kurtulacağımı düşünürken kapı bir anda açıldı ve arkadaşlarım Tuna ve Ali gelmişlerdi. Ancak arkadan bir ses “Sakın bir adım daha atma!” diye seslendi. Artık kurtulmamız imkansızdı.