Cocunut’u, temmuz ayında aldık. Onu almamız için masumca bekliyordu işte o an kendimi çok mutlu hissettim. O kendi masumluğuyla bir de yetmiyormuş gibi aynı zamanda herkese neşe kattı. Aslında ismini bile koymamıştık, dayımın aklına geldi çiftliğe gittiğimizde önce ona etrafı tanıttık,tanıttıktan sonra ona oturma eğitimi verdik ve çabucak öğrendi. Yanından gittikten sonra ağlamaya başlıyor ve biz de kıyamıyoruz ve yanından gidiyoruz.
Ödül maması: Bir küçük bir de büyük ödül maması var, önceden bölüp bölüp veriyorduk ancak şimdi tam olarak veriyoruz büyük olanını yuvasına giderken koyuyoruz ve yiyor.
Mama: Önce Coconut küçük olduğu için mamasının üzerini hafif nemlendiriyorduk, şimdi ise normal veriyoruz.
Hastalık: Coconut ilk hasta olduğunda ben, abim ve ablam çok ağladık hastahanede ona serum verip, hap içirip iğne yaptılar şimdi çiftlikte durumu iyi.
Şimdiki durumu: Cocunut şu an çok iyi, hastalıktan kurtulmak üzere ve çok mutlu. Arkadaşı Sansar ile beraber oynuyorlar Coconut benim canım köpeğim.
SEVGİLERİMLE.