“Evet arkadaşlar! Bugün bu tartışmanın bir yarışa çevrileceği gün, hazır mısınız çocuklar? İlk siz hanımefendi, işte huzurlarınızla kalp!” dedi beyin. “Ben hep (gece gündüz) iş başında olan kalbinizim!” Beyin: “Evet, peki dakikada ne kadar attığınızı nasıl ölçeriz kalp hanım?” “İşaret parmağınızla orta parmağınızı bileğinizin iç tarafına koyun. Hafifçe bastırın, parmağınızın altında hafif bir atım hissedeceksiniz. Hissettiğiniz şey, benim pompaladığım kanın atardamarlarda yaptığı titreşimdir ve kalp atımlarına karşılık gelir. Hissettiğiniz vuruları 15 saniye boyunca sayın. Sonra Bulduğunuz sayıyı 4 ile çarpın; kalp hızınızı böyle hesaplayabilirsiniz.” demiş kalp. Bir anda “Ben daha önemliyim!!!” diye haykırdı kalınbağırsak.(Daha çok ünlem işareti koyunca cümle daha korkutucu oluyor.) “Hayır, kim demiş? Ben hem kan pompalayıp vücudu sıcak tutuyorum. Herhalde kan pompalayınca ne oluyor biliyorsundur.” der kalp. “Hayır, bilmiyoruz.” dedi bağırsaklar. ” SEN DE Mİ KARIŞIYORSUN?! Neyse, anlatmayım.” dedi kalp ve böylece dinlenme odasına çıktı. Beyin: ” Tamam kalp dinlenirken huzurlarınızda mide!” “Ben, yani mide sindirim sisteminin önemli bir parçasıyım, adı üstümde sindirim sisteminin bir parçasıyım yani sindiririm. Eğer yemek yerseniz* yemek borusundan aşağı inip mideye (bana) iner/gider. Böylelikle sindirimin 1. adımı tamamlanır. Sonra, yemek sindirilirken geçici mekanın duvarlarındaki o minik çıkıntılar yiyecekteki besinleri kan damarlarıyla kana gönderir ve bu günlük (bronz madalya kazanacaksam bile) anlatacaklarım bu kadar, görüşürüz. Ay, bir şey unuttum, moralin bozulmasın kalp!” “İşte son olarak akciğerler bize bir şiir okuyacak:”
“Nefes al,
Ver.
Olsun kanın
Sel.
Pompalayan kalbinle,
Harika bir ekibiz işte!
Nefes alırsın
Verirsin.
Nefesteki oksijen kana,
Damarlardaki kan vücuda.
Bu döngü devam edecek
Her zaman.”
“İşte altın madalya mideye, gümüş madalya kalbe, bronz madalyada akciğerlere ve takım kupası da bağırsaklara!” dedi beyin. Mide: “Öf be/ya! Bronz madalya kazanamadım!” Kalp: “Üzülme, daha iyisini kazandın zaten ” “Ama neden/ne?….
*Büyük ihtimalle yiyorsunuzdur.