Bu cumartesi günü annem kardeşim ve bana kocaman beyaz bir karton getirdi. Üstüne resimler çizmemizi istedi. Kardeşim karalamaya ve ben de resimler çizmeye başladık. Annem bizi izlerken çok mutluydu ve o da bize katıldı. Hatta daha sonra babam da geldi. Biz kocaman kartonu resimlerle doldurduk. Bu benim için ailemle birlikte yaptığım bir şaheserdi. Bu tabloyu salonumuza astık. Ve ben de bu tabloya bakarak hayal ettiğim dünyayı düşündüm.
Hayal ettiğim dünyada annem, babam, ben ve kardeşim Can birlikte mutlu ve güzel vakit geçiriyorduk. Bütün çocukların da aileleriyle mutlu olması için dua ettim. Kardeşim kartona rengarenk karalamalar yaptı. Çünkü o daha bir yaşında ve resim yapamıyor. Onun karalamaları sanki dünyada karmaşa diye bir şehirdi. Annem ise hep rengarenk kalpler çizmişti. Bir de resme isimlerimizi yazdı. Annem bence sevgi adlı bir şehir çizmişti dünyamıza. Babam ise resme rengarenk yaprakları olan kocaman bir ağaç çizdi. Ağacın yapraklarını birlikte yaptık. Ayrıca hayvanlar, baloncuklar da çizdi. Babam bir ressam kadar güzel resim yapabildiği için onun yaptığı resimler benim için sanat şehriydi. Son olarak ben de kartona göz ve mutlu bir dünya resmi çizdim. Resme ayrıca ellerimizi de çizdik, bu da hayal ettiğim dünyada el ele olmamız demek.
Tablomuzu çizerken birlikte çok eğlendik. Size kendi çizdiğimiz tabloda hayal ettiğim dünyamızı anlattım. Umarım siz de eğlenmişsinizdir.