Benim cappuccinom

Okuldan eve gidince o kadar yorgundum ki hiçbir şey yapmama ya kararlıydım bir ara yerimden kalktım ve çantamı boşaltmaya niyetlendim. İşte o anda gördüklerime inanamadım. Çantamda bir sincap vardı! Çantama nereden girdiğini düşünmeye başladım sonradan aklıma geldi ki okulumuzla birlikte orman yürüyüşüne gitmiştik yürüyüş sırasında annemin koyduğu fındıkları yemeye karar verdim ağacın kenarına yanaşıp sırt çantamı indirdim fermuarını açıp atıştırmak üzere birkaç tane fındık aldım. Yürümeye devam ettim bir süre sonra arkadaşlarım beni uyardı sırt çantanın fermuarı açık dediler. durup kapattım herhalde bu süre içersinde sincap çantama girmiş olmalı diye düşündüm sonra içimden dedim ki kesin o zaman girdi ama annem bunu bilmiyordu ablam ve annemden bunu saklamaya çalıştım odama koşarak götürdüm ona biraz yemek verdim bende ödevlerimi yaptım ve yattım sabah olmuştu hazırlanıp okula gitmem gerekiyordu odada ona güzel bir kutu hazırladım kutunun içine birazcık su biraz fındık fıstık bırakıp çantamı aldığım gibi odadan fırladım. Okula gittiğimde aklım hep sincabımdaydı ona bir isim düşünüyordum o sırada öğretmenimin masasındaki kahve kokusu burnuma kadar gelmişti ben de ismi buldum adına cappuccino diyecektim. Okul zili çalmıştı bir an önce eve gitmek için koşarak yetiştim. Hızlıca herkese merhaba diyerek odama koştum sincap kutunun içini darmaduman yapmıştı onu alıp birazcık sevip sonra da ismini kulağına fısıldadım annem yemeğe çağırdığında yemeğimi bitirip tekrar odama koştum ödevlerimi yapmaya ve kitabımı okumaya başladım ardından uyku saati geldi herkes uyudu. Ama sincabım uyumadı çok büyük sesler çıkarmaya başladı annem eve hırsız girdiğini düşündü eline kocaman bir tava alıp benim odama koştu seslerin oradan geldiğini biliyordu odama geldiğinde . Buda ne sincabımı görmüştü sonra annem geri yerine yattı sabah olmuştu annem kahvaltı hazırlarken annemin yanına gittim kahvaltıda ne yapıyorsun diye sordum sonra annem cevap vermeden diğer konuya geçti dediki bence o sincabı ormana bırakmalısın çünkü o bir insan değil onun doğada yaşaması gerekiyor dedi ben de bir karar verdim onun doğada yaşamasının gerektiğini biliyordum ve onu okula giderken ormana bıraktım çok üzülmüştüm ama yapacak bir şey yoktu sonra her şeyi unuttum ve derslerime odaklandım okuldan eve geldim ve yattım artık sincabımı unutmuştum ve uyumama baktım.