Güzel bir günün sabahıydı daha yatağımdan yeni kalkmış ailemle birlikte kahvaltımı yapıyordum. İşe biraz erken gitmem gerekiyordu. Bu yüzden evden acele ile çıktım. Lüks bir şirketin, muhasebecisi olarak çalışıyordum. Evden erken çıkmamın sebebi bugün önemli bir toplantının olmasıydı. Toplantı gayet güzel ilerlemişti. Çok fazla işim vardı o yüzden eve geldiğimde çok yorgundum. Hızlıca odama çıkıp yatağımın içine girdim. Aniden uykuya dalmışım.
Sabah yine uyandığımda her şey normaldi. Ta ki arabama gidene kadar yine önemli bir toplantım vardı. Fakat arabam nedense çalışmıyordu. Tam o sırada arabamın camının kenarında bir notun durduğunu fark ettim. ‘’Arabalar nasıl tamir edilir biliyor musun?’’ Bu anlamsız notun nerden geldiği hakkından en ufak fikrim bile yoktu. Daha sonra işe geç kalma korkusundan dolayı aracımı bırakıp, bir otobüse binmeye karar verdim. Bugün, düne göre daha yorucuydu bide o dar alanlı otobüste seyahat etmek en kötüsüydü. Eve girdim ama evde kimse yoktu. O anda, bu akşam ailecek bir restoranda buluşmamız gerektiği aklıma gelmişti. Ama artık çok geçti hem nerdeyse 1 saat geç kalmıştım. O yüzden gitmemeye karar verdim. Televizyonu açıp en sevdiğim programı izlemeye karar verdim. Kanepede uyuya kalmıştım, sonra bir anda şiddetli bir cam kırılma sesiyle irkilerek uyandım. Hemen elime bir telefon alıp polisi aradım. Polis geldiğinde, 100 metrelik bir arama emri oluşturdu. Tam o sırada ailem de eve gelmişti. Bana büyük bir korkuyla neler olduğunu sordular. Bende hiçbir şey diyerek onları geçiştirdim. Polisin raporuna göre camımız bir çekiçle kırılmış ve arama sonucunda da kimse bulunamamış. Şimdilik camımızı bir şeyle kapatıp uyumayı denedik. Sabah olduğunda işe hiç gitmek istemiyordum. Dün akşamdan dolayı çok yorgundum. Hava almak için dışarıya çıkmaya karar verdim. Sonra yerde bir kağıt buldum üstünde şunlar yazılıydı ‘’Polise şikayet ederek beni bulamazsın. Bir dakika sana bir teklifim var. Aileni de alıp neden bu şehirden gitmiyorsunuz. O zaman size zarar vermem.’’ Bu kelimeler beni o kadar korkutmuştu ki yerimde yaklaşık 15 saniye afalladım.
Bunu hemen polise götürmem gerekiyordu. Hemen üstümü değiştirip yola çıktım. Sokağı tam dönüyordum ki. Hey bekle ışıkları kim kapattı? Her şey çok hızlı gelişti, kendime geldiğimde havalimanındaydım. Yanımda bir bilet ve yine bir not duruyordu. ‘’Sana bir teklif sunmuştum sen zor yolu seçtiğin için artık tek başına seyahat edeceksin.’’ Bu not tam olarak ne anlama geliyordu. Bu notu yazan kişi benden ne istiyordu. Ailemi nereye götürmüştü. Bu soruların cevaplarını öğrenmeden bu şehirden ayrılmayacağım.