Benim adım gölge. Herkes beni tanımak ister. Fakat bazen görünmüyorum. Kendimi izninizle tanıtayım.
Ben yaz aylarında öğle vakti çıkan bir ışık yansımasıyım.
Bir yaz günüydü…
Sahibim sahilde güneşlenirken bende arkasındaydım. Sonra yattığı yerden ayağa kalktı ve yürümeye başladı. Tabi ki ben de onu takip ettim. Sahibim güneş olmayan bir yere girdi. Bir anda ortadan kayboldum. Güneş battı yine ortadan kayboldum. İşte ben böyle bir gelip bir giden yansımayım.
Evet kendimi tanıttım.
Her Şeyin Gölgesi Var mı?
Ben her varlığın yansıması olan gölge.
Konuşmaları dinleyin…..
Kedi: Gel buraya gölgem! Artık kaçamayacaksın! Bıktım senden…
Köpek: Seni yakaladım gölgem! Kaçacak yerin yok!.. Gelmezsen döverim seni!
Çocuk: Anne niye gölgemi yakalayamıyorum? Seni yakalayacağım! Geleceksin!…
Benim yansıma olduğumu unuttular.
Halbu ki beni isteseler de istemeseler de ben hep var olacağım….