Ben; Byzantion, Augusta Antonina, Nova Roma, Konstantinopolis, İslambol ya da en bilindik ismimle İstanbul. Milattan önce 300o yılına dayanan tarihiyle medeniyetlerin doğuşuna ve yıkılışına, savaşların çıkışına ve bitişine, taht ve toprak kavgalarına, depremlere, yeniliklere ve daha nicesine şahit olmuş şehir İstanbul. Uğruma büyük savaşlar çıktı, çok kan döküldü. Adıma antlaşmalar yapıldı, antlaşmalara adım verildi. Nice imparatorluklara ev sahibi oldum, hem iyiye hem kötüye kucak açtım. Çünkü “Der saadet” yani “Saadet Kapısı” olarak anılıyorum.
Ben; Boğaziçi’yim, Ayasofya’yım, Topkapı’yım, Yerebatan’ım, Galata Kulesi’yim, Kapalı Çarşıyım, Dolmabahçe’yim, Ortaköy’üm, Sultanahmet’im, Fatih’im, Eminönü’yüm, Kız Kulesiyim.
Ben; Piri Reis’im, Barbaros’um, Evliya Çelebi’yim, Hezârfen Ahmed Çelebi’yim, Nazım Hikmet’im, Orhan Veli Kanık’ım, Sabahattin Ali’yim, Cahit Sıtkı Tarancı’yım, Özdemir Asaf’ım, Attila İlhan’ım.
Ben; Dinler merkeziyim, Kiliseyim, Camiyim, Manastırım
Ben; Doğayım, ağacım, kediyim, köpeğim, kuşum, balığım
Kimler benim için neler söylemedi ki;
“İstanbul bir gün elbet fethedilecektir. Onu fetheden kumandan ne güzel kumandan ve onun askeri ne güzel askerdir.”
Hz. Muhammed
“Ya ben İstanbul’u alırım, ya da İstanbul beni.”
Fatih Sultan Mehmet
“İki büyük cihanın kesinti noktasında, Türk vatanının ziyneti, Türk tarihinin serveti, Türk milletinin göz bebeği İstanbul, bütün vatandaşların kalbinde yeri olan şehirdir.”
Mustafa Kemal ATATÜRK
“Eğer dünya tek bir devletten ibaret olsaydı, başkenti İstanbul olurdu.”
Napolyon Bonapart
“İstanbul’a hükmeden bütün cihana hükümdar olur. Onun için, mümkün olduğu kadar İstanbul’a yaklaşmak gerekir.”
Rus Çarı I. Petro
“Dünyaya bir kez bakmak zorundaysan sadece İstanbul’a bak!”
Alphonse de Lamartine
“Tarihte onun gibi bir şehir ne daha önce vardı, ne de bundan sonra olacaktır”
Al Kazvi
Yedi tepemde, dünyaya hükmeden; Antik Yunan Şehir Devleti, Roma, Bizans ve Osmanlı İmparatorlukları kiracılarımdı. Artık Türkiye Cumhuriyeti’nin kalbiyim.Tarih, sanat, felsefe, bilim ve ticaretin dün olduğu gibi bugün de merkeziyim. Doğu-Batı kültürünün sentezi, semavi dinlerin kalbiyim. Aşıkların, zenginlerin, fakirlerin, garibanların, umutların, ayrılıkların ve kavuşmaların şehriyim ben. Adıma nice şarkılar, ne çok şiirler ve romanlar yazıldı.
Büyük olmanın yükü de ağır oluyor. Oluşması binlerce yıl alan güzellikler birkaç günde yok ediliyor. Yıllar önce yemyeşil olan yüzüm şuan yara dolu. En canımı yakan nokta ise asırlardır o erguvan şehri olan ben, her geçen gün beton şehre dönüşüyorum. Kimse bana hak ettiğim değeri vermiyor artık. Oysa ki ne kadar da önemli bir şehirim. Fatih Sultan Mehmet, zamanında ne kadar da çok çabaladı beni elde etmek için. Ne büyük bir sevdaymışım ki 500 yıl sonra tüm dünya beni almak için bir olup saldırdı, ancak bilmiyorlardı ki karşılarında Mustafa Kemal Atatürk gibi bir dahi ve özgürlük ateşi ile yanan Türk milleti vardı. Bu savaşta küllerinden doğan bir devletin hikayesinin başladığı ve mutlu sona ulaştığı yer oldum.
Ne diyeyim artık, aslında ben anlatılamam, yaşanırım.
Ben İstanbul’um.