Karanlık ve uzun bir orman yolunda yürüyordum.Her zaman olduğu gibi karanlık ve uzun hayat gibi.Tek farklı yönleri birinin somut birinin soyut olması.Herkesin bir adım gerisinde ama hayatın önünde yürüyordum.Etraftaki insanlar birbirlerini umursamıyor veya umursadıkları kişiler hep varlıklı kişiler oluyordu.
Kimse kimseye kulak asmıyor herkes kendi kafasına göre yaşıyor.Kimse kimsenin yardım isteğine yanıt vermiyor.Bu hayatta sadece ben kalmışım ama bu da hayatın bir adım önünde olmamdan kaynaklanmıyor insanların bir adım arkasında olmamdan kaynaklanıyor çünkü önümde kişi bana bir şey olduğunda dönüp arkasına bakmaz kimse yardım çığlıklarını umursamaz ama her zaman bir adım arkadan gelen insanlar önlerine bakar ve yardım çığlıklarını yanıtsız bırakmaz.Gerekirse ayağa kaldırır ve bu karanlık,uzun hayat yolunda yürümesine yardım eder.Her zaman olduğu gibi yine geçilir ama hayatın önüne bir adım daha atar.Hayat yolunda geride kalmış olabilir fakat onun zihinsel açıdan bu yarışta birinci geldiği çok net açıktır.Ama elbet bir gün fiziksel açıdan da birinci geleceklerdir.
Bu karanlık ve uzun orman yolunda yürürken önümde bir kız belirdi yere yatmış.Sanki bayılmış gibi.Önce ürperdim korktum bir şeyler olmuş gibiydi kızın yanına yavaşça yaklaştım ve bir anda ayağa fırladı.Elinde bir çakıyla benden cüzdanımdaki parayı istedi.Cüzdanımı usulca montumun cebinden çıkardım ve içindeki 200 doları uzattım.Hepsi 10 dolar olan 20 tane kağıt para kız sadece 20 doları aldı gitti.Koskoca 20 kağıt parçasından sadece 2 tanesini aldı ve gitti.Sanki bütün dünya sessizliğe büründü.Bu yardım çığlığını bir tek ben duyuyordum.
Evet daha önce bahsettiğim gibi hayat yolunda zihinsel açıdan önde olan insanlar elbet bir gün fiziksel açıdan önde gelecektir.Bu hayat yolu tersine döndü ve sonuncu olan bu yolcular birinci oldular fiziksel açıdan da öne geçtiler.Ama kimsenin fark etmediği bir şey var.Bu geride kalan eski birinciler yavaş zihinsel açıdan gelişecektir.Bazı şeyleri tecrübe etmeyi öğrenip insanlara yardım etmeye başlayacaklardır.Bu sayede dünya daha yaşanası bir yer olacaktır.
Kızın neye ihtiyacı olduğunu öğrenmek için takip ettim.Eski ve yıkık bir gecekonduya girdi.Nereden baksan en az 40 yıllık bir evdi.Daha doğrusu bir harabe.Kız eve gittiğinde hemen peşinden içeri daldım.Bir şey diyemedi.Korktu.O an daha iyi anladım ne kadar çaresiz olduğunu.Evde hasta bir küçük kız vardı.Kardeşi zannettim ve kardeşin için paraya ihtiyacın olduğunu söyleseydin verirdim dedim.Kız cevap verdi o benim çocuğum.O an yıkıldım.Ve hiçbir şey demeden evi terk ettim.
Fiziksel açıdan öne geçen herkes zihinsel üstünlüğünü kaybediyor benim kaybettiğim gibi.O kıza yardım etmem gerekiyordu.Fiziksel açıdan geride kalan herkes de zihinsel açıdan öne geçiyor merhamet yardım duyguları artıyor.Öncellikle herkes gerçekten bir insan oluyor.Aklı ve iradesi olan bir canlı oluyor.Güçleniyor.Tek başına her şeyin üstesinden geliyor ve her savaşta galip oluyor.Kendi düşüncelerine hakim olmakla birlikte başkalrını düşünüyor ben değil biz oluyor.Daha iyi bir dünya için ben değil biz.