Merhaba, benim adım Ankara. Ben bir şehirim. Buraya kendi şehrimde yaşayan insanlara bir mesaj iletmeye geldim. ‘’ Sevgili insanlar, ben sizin şehrinizim. Ve sizlere bir şeyler söylemek için bu mesajı yazıyorum. Sizler, gerçekten çok özel ve şanslı insanlarsınız. Çünkü her biriniz Mustafa Kemal Atatürk’ ün mezarını, eşyalarını ve kısaca onun müzesini gezip görebiliyorsunuz. Benim iki tane çok yakın arkadaşım var ve bunlar İstanbul ve Bodurum. İkisinin de deniz ve kumsalı var ama sizin şehriniz yani Ankara gibi Atatürk’ün mezarını görebileceğiniz dünya üzerinde hiçbir yer yok. Ve ben Türkiye’nin başkentiyim. Ve Türkiye’nin başkenti olduğum için neredeyse Türkiye’nin bütün şehirlerine eşit uzaklıktayım ve bu beni gerçekten çok mutlu ediyor. Ama tabi bazı mutsuzluk verici şeyler de var. Mesela size, yerlere çöp atmayın diye bir çöp kutusu koymuşlar. Hem de öyle her çöp kutusu arasında yüz metre falan da yok. Ama tabi bazı olaylar da mutluluk verici. Mesela sokak hayvanlarını besliyorsunuz. Arkadaşlar, onlar sokak hayvanları ve çok açlar. Mesela bir kedi düşünelim. Büyük bir ihtimal ile herkesin ona mama koyduğunu düşünüyorsunuz ama hayır değil. Çünkü düşünsenize herkes sizin gibi düşünse ne olur? Neyse çok uzatmak istemiyorum. Ama sadece size iki adet şey söyleyeceğim. İlki, iyi yaptığınız davranışlara devam edin. İkincisi ise olumsuz davranışlarınıza bir çözüm yolu bulursanız sevinirim.